کشف یک دایناسور ۱۲۰ میلیون ساله با قورباغه‌ای در شکمش

به گزارش سایت خبری مدارا؛ بیش از ۱۲۰ میلیون سال پیش در چین امروزی، یک دایناسور پرنده‌مانند قورباغه کوچکی را خورده و سپس اتفاقی رخ داده که به زندگی آن پایان داده و موجب فسیل شدن آن شده است.

اکنون دانشمندان بخشی از فسیل این دایناسور پرنده‌ کوچک را همراه با یک قورباغه باستانی در بقایای روده آن کشف کرده‌اند.

به نقل از سای نیوز؛ این دایناسور “دائورلونگ وانگی”(Daurlong wangi) نام گرفته و نوعی دونده‌خزنده(dromaeosaurid) با اندازه متوسط ​​است که گروهی از دایناسورهای پرنده‌ شکارچی بوده‌اند که عمدتاً از ماهی، پستانداران و سایر دایناسورها تغذیه می‌کردند.

ژوری وانگ از موسسه زمین شناسی در آکادمی علوم زمین شناسی چین می‌گوید: دونده‌خزندگان یک دسته از دایناسورهای ددپا(theropod) با اندازه کوچک تا متوسط بوده‌اند که از دوره کرتاسه در هر دو نیم‌کره زمین وجود داشته است.

دکتر وانگ افزود: “جهول بیوتای کرتاسه پیشین از شمال شرقی چین تنوع غنی دونده‌خزندگان را فراهم کرده است.

جهول بیوتا(Jehol Biota) شامل تمام موجودات زنده – اکوسیستم – شمال شرقی چین بین ۱۳۳ تا ۱۲۰ میلیون سال پیش است.

کشف یک دایناسور ۱۲۰ میلیون ساله با قورباغه‌ای در شکمش

فسیل این دایناسور که به طرز چشمگیری حفظ شده و تقریباً کامل است، در محل تپه کبوتر در منطقه لانجیانگ در مغولستان داخلی پیدا شده است.

دانشمندان می‌گویند، گونه‌نام(هولوتایپ) “دائورلونگ وانگی” یک اسکلت تقریبا کامل و مفصل با طول حدود ۱.۵ متر است.

نامی که برای اولین بار برای معرفی یک گروه آرایه‌شناختی جدید به کار می‌برند و این نام بر روی این گونه باقی می‌ماند، حتی اگر در گونه‌شناسی آن تجدید نظر شود، گونه‌نام(هولوتایپ-holotype) نامیده می‌شود.

این فسیل همچنین بخشی از اسکلت یک قورباغه باستانی را در محتویات روده دایناسور نشان می‌دهد که اولین مورد از چنین حفاظت روده‌ای در دایناسورهایی است که نزدیک به پرندگان هستند.

بازسازی مسیر دستگاه گوارش در گونه‌های منقرض شده از جمله دایناسورها به طور غیرمستقیم از بقایای محتوای روده قابل انجام است.

دائورلونگ وانگی اولین مورد حفظ روده را در دودمان ددپایان بسیار نزدیک به پرندگان نشان می‌دهد.

تصور بر این است که این دایناسور پرنده‌مانند در دوره کرتاسه پیشین یعنی حدود ۱۴۵ تا ۱۰۰ میلیون سال پیش در جهول بیوتا که یک اکوسیستم آب شیرین در شمال شرقی چین امروزی است، زندگی می‌کرده است.

این پژوهش در مجله Scientific Reports منتشر شده است.