به گزارش سایت خبری مدارا؛ فارس نوشت: آرام و با طمانینه، ۳۲ ساله است، اتهامش سرقت ۳۰ خودروی ایرانی و خارجی است، آن هم در مدت ۵ یا ۶ ماه. جالب است سارق خودروی ما «روزکار» است؛ یعنی مثل بقیه سارقان این طور نیست که فقط شبها دزدی کند؛ روزها هم فعال بوده چراکه به سراغ ماشینهایی میرفت که زیر دوربین نباشد؛ GPS هم نداشته باشند و در یک جای خلوت پارک شده باشند.
احمد متهم پرونده سرقت خودرو از آن دزدانی است که در یک تا ۱۰ دقیقه ماشین را سرقت میکند؛ آن هم با یک شاهکلید و یک بشکن.
میگوید: راحتترین خودرو پژو ۴۰۵ مدل پایین است. در عرض یک دقیقه میتوانم درش را باز کنم و سوار شده و استارت بزنم و روشنش کنم.
میپرسم؛ وقتی سراغ ماشینها می رفتی کسی شک نمیکرد؟ سرش بالا میآورد و میگوید؛ نه. با شاه کلید و بشکن در چند ثانیه درش را باز میکردم و بعد داخل ماشین رفته و مینشستم. همه فکر میکردند که صاحب ماشین هستم. بعد هم با شاه کلید استارت زده و می رفتم.
میپرسم: چند نفره سرقت میکردی؟ میگوید: دو نفر بودیم؛ من و همان کسی که به من سرقت را یاد داد.
می پرسم شغلت چه بود؟ جواب میدهد: انتظامات یک کارخانه بودم، اما به خاطر مشکلاتی که پیش آمد، با همدستم آشنا شده و بعد که او سرقت را به من یاد داد دو نفره با هم کار میکردیم. یکی زاغزنی میکرد و دیگری سرقت، آن هم بیشتر در غرب تهران مثل پونک، شهرک نفت و… که محلهها خلوت و ساکت است.
از احمد میپرسم، خودروها را چند میفروختی؟ میگوید؛ بیست، سی، چهل ، پنجاه میلیون، بستگی به سفارش مالخر داشت. با تعجب میپرسم پس سفارشی دزدی میکردی؟
دستانش را توی دستبند به هم میفشارد و میگوید: مالخر سفارش میداد و ما هم تهیه میکردیم. میپرسم: خودروها را چه میکردند؟ جواب میدهد: برای سند نمره می خواستند یا برای شوتیهای قاچاقچیان.