به گزارش سایت خبری مدارا؛ دیدبان نوشت: سید محمدعلی ایازی استاد حوزه و دانشگاه در پاسخ به پرسشی مبنی براینکه اساسا در فقه و قانون مقرارت اسلامی اتهام «تبلیغ علیه اسلام» وجود دارد یا خیر، گفت: «این یک تعبیر لغزنده و کشدار حقوقی است. اساسا جرمی تحت عنوان «تبلیغ علیه اسلام» در فقه اسلامی نداریم که بر مبنای آن اگر فرد مطلب یا صحبتی در باره مسائل اسلامی، هرچند در قالب نقد کرد موجب جرم شود و بخواهند او را محاکمه کنند.»
ایازی ادامه داد: «آنچه در فقه داریم دو عنوان است؛ یکی «سب پیامبر» به معنای دشنام دادن است که گرچه راجع به پیامبر (ص) است ولی اختصاصی به ایشان ندارد. هر انسانی اگر مورد دشنام قرار گیرد میتواند نسبت به دشنامدهنده درخواست حق کند. درمورد دشنام به پیامبر هم مدعی العموم میتواند چنین درخواستی دهد که به ظاهر در پرونده مرحوم خادمی نیامده است که ایشان دشنامدهنده بوده باشد.»
این قرآن پژوه درباره عنوان دیگری که در فقه آمده است، گفت: «عنوان دوم ارتداد است که به لحاظ فقهی و حقوقی جای بحث مفصلی دارد که اصلا معنایش چیست؟ محدوده و قلمرواش کجاست و آیا چنین مجازاتی وجود دارد یا خیر. من در کتاب «آزادی در قرآن» به صورت مبسوط این موارد را شرح دادهام و گفتهام هم در مفهوم ارتداد و هم کیفر آن به نظریه مشهور مناقشات جدی است و برخی از مراجع معاصر نسبت به این کیفر و چگونگی اثبات آن مناقشه و ابراز تردید کردهاند ولی اینکه بگوییم عنوان «تبلیغ علیه اسلام» به عنوان جرم در فقه داریم در فقه اسلامی مطرح نیست.»
آیتالله ایازی خاطرنشان کرد: «از سوی دیگر در سیره پیامبر (ص) کسانی بودند که علیه اسلام و ایشان صحبت میکردند و قرآن سخنان آنان را نقل کرده است. ما هرروز نقل آن کفار را با قرائت قرآن تلاوت میکنیم، این سخنان کفار اشکالات تند و گاهی تعابیر تندی است که علیه پیامبر مطرح کردند مثل این که پیامبر مفتری به خداست، مجنون است ساحر است را در همان قرآن میخوانیم. در سیره امیرالمومنان (ع) هم بوده که خوارج در مسجد و به صورت علنی ایشان را نقد میکردند یا در تاریخ آمده است که ابن ابی عوجا که یکی از ملحدین بوده در زمان امام صادق (ع) در مسجد النبی مینشسته و علیه اسلام و قرآن انتقاد میکرده اما کسی هم به او متعرض نمیشده است. پس چگونه ما با این تفاصیل اساسا چنین عنوان جرمی را برای مؤاخذه و جرم در سطح شهروندان مطرح و بخواهند محاکمه کند
ایجاد فضای امنیتی باعث شده مردم از دین متنفر شوند
عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم درباره تبعات ایجاد فضای امنیتی در مسئله دین و دینداری، گفت: «اینکه عده زیادی امروز از چنین شیوههایی ناراحت هستند، باعث تنفر از دین میشود. قرآن در مسئله پیامبر که مقام رسالت را دارد، میگوید که “فبما رحمه من الله لنت لهم” بدین معنا که خدا رحمت و لطفی به پیامبر کرده که باعث شده زبان ایشان نرم و رفتارشان با جاذبه باشد. در ادامه خطاب به پیامبر میگوید که اگر رفتار تند و خشونتآمیزی داشته باشی بدان که منجر به دور شدن مردم از تو میشود. ما اصلا قانونی برای حرمت تنفیر در فقه داریم. یعنی آنچه باعث گریز و تنفر از دین شود، حرام است حتی اگر آن کار در اصل درست باشد و رفتار ما چنین احتمالی را به وجود آورد باز، انجام آن جایز نیست.»
آیتالله ایازی تاکید کرد: «مرحوم شهید مطهری در جلد بیستم کتاب مجموعه آثارش میگوید که نهی از منکر منطق دارد و این نیست که کاری کنید که نه تنها نتیجه مطلوبی نمیدهد بلکه نتیجه عکس داشته باشد. به همین دلیل کسانی که این شیوهها را به عنوان دفاع و خدمت از دین در پیش میگیرند، به دوستی خاله خرسه میماند. این دوستی به دین نیست که به جای جذب به دین کاری بشود که موجب تنفر از دین بشود این شیوه نمیتوانند آن را به عنوان دفاع از دین تلقی کرد.»
نظارت استصوابی باعث شده مردم حس کنند که هیچ نقشی در دولت و حکومت ندارند
این استاد دانشگاه درباره عوامل رویگردانی مردم از دین، به دیده بان ایران گفت: «عوامل متعددی در میان است. یکی از مهمترینها شیوه و نوع حکومتداری است که نقش مردم در آن کمرنگ شده است. وقتی در انتخابات شائبه مهندسی شدن است تا اکثریت مردم مشارکت نکنند و انگیزهای برای حضور نداشته باشند. موجب بدبینی به حکومتی میشود که خود را مدعی دینی بودن میداند. اساسا درست کردن چیزی به نام نظارت استصوابی باعث شده مردم احساس کنند که هیچ نقشی در دولت و حکومت ندارند آنان کسانی را تأیید میکنند که خودشان میخواهند بعد مردم میگویند گروه خاص و ویژهای نشستهاند که خودشان میبرند و میدوزند و برای خود مجلس، شورا و دولت درست میکنند. نظارت استصوابی، حذف مردم از حکومت است. متاسفانه این اقدامات هم به نام دین است در واقع به نام دین منتقدان را رد صلاحیت می کنند.»
چیزی را به عنوان حکومت دینی درست کردهاند که به تنها چیزی که شباهت ندارد، دینداری است
وی ضمن اشاره به اینکه ناکارآمدی اشاره کرد و گفت از عوامل دیگر دین گریزی است، «مدیرانی سرکار آمدهاند که کارآمد نیستند و نمیتوانند وضعیت اقتصاد و تجارت با ثبات و معیشت مردم را درست کنند. مسئله بعدی مشکلاتی است که گریبانگیر کشور در نظام بینالمللی است؛ کشوری که دومین ذخیره گاز جهان را دارد مجبور است گاز وارد کنند. کشوری که در تولید برق مشکل دارد، کشوری که باید منابع آبیاش را مدیریت میکرده ولی به این وضعیت دچار شده که برخی از استانها به صورت جدی در تامین آب خوردن خود دارای مشکل هستند. همه این موارد ناشی از عدم توانایی و برسرکار آوردن افراد ناکارمد است چراکه متخصصین کنار گذاشته میشوند.»
آیتالله ایازی ادامه داد: «روز به روز دارند دانشگاهها را از متخصصین بزرگ خالی میکنند. امروز چیزی به نام مهاجرت نداریم بلکه فرار متخصصان است. آن هم به دلیل همین وضعیت اداره کشور است. اینهاست که باعث گریز از دین میشود چراکه چیزی را به عنوان حکومت دینی درست کردهاند که به تنها چیزی که شباهت ندارد، دین داری است.»