به گزارش سایت خبری مدارا؛ اعتماد نوشت: امیررضا واعظ آشتیانی، نایبرییس اسبق سازمان تربیتبدنی درباره ساخت ورزشگاه جدید میگوید: «استادیومهای ملی را در کشورهایی میسازند که باشگاههای حرفهای برای خودشان یک زمین (استادیوم) دارند. باشگاهها زمانی که راهی مسابقات قارهای میشوند چه در اروپا چه در کشورهای دیگر بازیهای خانگیشان را در زمین اختصاصی خودشان برگزار میکنند. آنها یک استادیوم ملی دارند، به عنوان مثال ومبلی در انگلیس که وقتی بحث تیم ملی و پرچم آن کشور مطرح است در آن استادیومها بازی میکنند. در ایران استادیومها عموما دولتی هستند یعنی متعلق به دولت هستند یا به زعم ما ملی هستند. منتها ما به جای اینکه بخواهیم فضای دیگری پیدا کنیم برای ساختن استادیوم که نیازمند وسعت لازم در حد آزادی باشد بهتر است استادیوم آزادی را بازسازی کنیم. این مجموعه فضاهای خالی یا به بیانی دیگر قسمتهایی برای طرح و توسعه دارد. میتوانند آنجا برخی از امکانات ورزشی را در رشتههایی که جدید تاسیس شده اند در این محیط مجموعه آزادی انجام بدهند.»
واعظ آشتیانی ادامه داد: «به نظرم اگر این کار صورت بگیرد هم مقرون بهصرفه است هم استادیوم آزادی احیا میشود. یعنی موقعیت جغرافیایی استادیوم آزادی یک مکان بسیار ممتاز است. درست است که ۵۰ سال پیش خارج از شهر بوده ولی امروز در داخل یا حاشیه نزدیک به شهر است. ما زمینی به این وسعت در منطقه غرب و شرق و جنوب تهران نداریم. البته در جنوب تهران سمت باقرآباد و شمسآباد میشود رفت ولی آن مناطق به اندازه کافی مشکل دارد. مشکلاتی نظیر آب و برق و… محیط آنجا خشک است ولی منطقه مجموعه آزادی بسیار خوب است و میشود در یک زمانبندی چهارساله این هزینه را صرف بازسازی استادیوم و ساخت فضا برای رشتههای دیگر کرد.»
مدیرعامل اسبق آبیها تصریح کرد: «نکته مهمتر اینکه این استادیوم میتواند به عنوان استادیوم ملی تلقی شود. در گذشته آزادی استادیوم ملی بود. به مرور این اتفاقات برایش افتاده. قدیمها با اینکه استادیوم آزادی بود، استقلال و پرسپولیس در شهید شیرودی انجام میشد. ما الان در تهران استادیومهایی داریم مثل تختی در شرق تهران. اگر به این استادیوم خوب رسیدگی شود جای خوبی است برای انجام بازیهای باشگاهی. زمین فوتبال استادیوم آزادی را هم بگذارند برای مسابقات ملی؛ یا سالن والیبال و بسکتبال این مجموعه را. استادیومهای دیگر در داخل شهر و حاشیه شهر که متعلق به نهادهای مختلف از قبیل شهرداری هستند در نظر گرفته شود برای بازیهای باشگاهی.»
واعظ آشتیانی با اشاره به پتانسیل مجموعه آزادی افزود: «آن محوطه مجموعه آزادی بشود ملی. چه بسا در گذشته هم ملی بوده ولی الان با یک بازگشت به گذشته بشود شکل زمان سابق. دیگر هم نیاز نیست یک هزینه گزافی صورت بگیرد و یک آزادی دیگر ساخته شود و یک هزینه کلان دیگر انجام شود. وقتی مجموعه عظیمی ساخته میشود هزینه نگهداری دارد که مضاعف میشود. چون هم باید آزادی نگهداری شود هم مجموعه جدید. لذا جلوی هزینهتراشی جدید گرفته میشود.»
مدیر ورزشی کشورمان در پاسخ به این مساله که برخی میگویند تکنولوژی ساخت مجموعه آزادی مال ۵۰ سال پیش است و بازسازیاش کمکی به آن نمیکند، گفت: «بعضی مواقع افراد تخصصشان در مساله عمران یا سازه نیست و صرفا از نظر خودشان صحبت میکنند. ولی کسانی که تخصص در حوزه ساختمان و سازه دارند به خوبی میدانند استادیوم آزادی قابلیت عالی را دارد. یک وقت است سقف سالن والیبال آب میدهد و میروند وصله پینه میکنند و این خوب نیست. ولی یک وقت میروند خیلی اصولی حتی سیستمهای ایر کاندیشنر و کفپوشها و رختکنها و سیستم صوتی را به روز میکنند و این خوب است. در دنیا شما کمتر میبینید که استادیوم را تخریب کنند. در کره جنوبی در سئول یک استادیوم شبیه به شیرودی دارند. آنها نیامدند استادیوم را خراب کنند. آنها جایگاه پایین تماشاگران را تبدیل به غرفهبندی کردند و در اختیار افراد قرار دادند و از سایر قسمتها هم استفاده ورزشی میکنند. یعنی چند منظوره شده. در اروپا هم خیلی کم میشنوید که یک استادیوم تخریب شد. چون اینها سرمایههای ملی هستند. اینکه میگویند خرج آزادی از برجش بیشتر میشود غیرمنطقی است. اتفاقا باید از موقعیت جغرافیایی این مجموعه بزرگ که چند هکتار میشود استفاده درست کرد. اصلا استادیوم آزادی بخشیاش مربوط به طرح و توسعه است و اصلا گذاشتند برای این کارها.»
این کارشناس ادامه داد: «دولت اگر میخواهد ورود کند باید بودجه مناسبی را در نظر بگیرد، حتی در سند پنجساله توسعه هفتم پیشبینی کند که آزادی طی این مدت سالانه به مقدار مشخصی بودجه بگیرد. مجموعه آزادی حیف است. آنهایی که میگویند یک استادیوم دیگر در جای دیگری ساخته شود، بگویند آزادی را چه کار کنیم؟ دو تا استادیوم داشته باشیم؟ دلیل ندارد! کجای دنیا دو تا استادیوم ملی دارند؟ اصلا چنین چیزی وجود ندارد. ما احساسی و صنفی صحبت نکنیم. استادیوم آزادی ثروت ملی کشور است. ما میخواهیم این را ضایع کنیم و جای دیگر استادیوم بسازیم؟ ومبلی مال چند سال پیش است؟ عمر خیلی زیادی دارد. چرا نگه داشتند؟ آیا رفتند جای دیگر استادیوم ساختند؟»
قائممقام اسبق سازمان تربیتبدنی در پاسخ به این سوال که بودجه به چه صورتی باید به این پروژه اختصاص یابد یا کدام دستگاه باید متولی باشد، گفت: «این موضوع باید خارج از وزارت ورزش در نظر گرفته شود. یعنی سازمان برنامه و بودجه بودجهای را پیشبینی کند و پیمانکاری را مشخص کند و قراردادی منعقد شود. همانطور که تاکید کردم این باید جزو برنامه توسعه هفتم قرار بگیرد. ظرف ۵ سال این نوسازی انجام شود. ابتدا باید ببینند مجموعه آزادی چه ظرفیتهایی دارد و زمینهای طرح و توسعهاش کجاست و چه ورزشهایی در این سالها اضافه شده، سالنهای چند منظوره در نظر گرفته شود و در عرض ۵ سال این موضوع را انجام بدهند. مثلا بخشی از پارکینگ استادیوم آزادی آنقدر مورد استفاده قرار نگرفته که آسفالتش خراب شده. اینها باید نوسازی و بازسازی شود.» او ادامه داد: «اگر میخواهند این مساله متولی داشته باشد، خود وزارت ورزش یک سازمان دارد به نام شرکت توسعه. این شرکت میتواند صرفا ناظر باشد نسبت به موضوع. چند پیمانکار مقتدر به کار گرفته شود و ناظر نظارت دقیق داشته باشد و طبق برنامه جلو بروند. بدانند بعد از کلنگزنی در هر بازه زمانی چقدر پروژه جلو میرود و کی تمام میشود. یعنی بعد از این مدت بدانند وضعیت چگونه است. به این شکل بعد از زمان تعیینشده میتوانیم یک مجموعه ملی کارآمد که بهرهبری خوب داشته باشد و افتخار ملی به حساب بیاید داشته باشیم.» واعظ آشتیانی در پایان تصریح کرد: «این چیز پیچیدهای نیست؛ برخی از امکانات باید وارد شود و بخش دیگری از آن در داخل کشور وجود دارد. ابتدا طراحی صورت بگیرد و ماکتش در بیاید تا همه بدانند از صفر تا صد به چه شکلی خواهد بود. اگر این در برنامه هفتم توسعه جا بگیرد با فرض دو دورهای شدن ریاستجمهوری آقای رییسی در پایان دوره ایشان به بهرهبرداری میرسد.»