اخیرا در فضای پرالتهاب جامعه شاهد آن هستیم که به جای استقبال از حساسیت دانشجویان به مسائل روز و ابراز تمایل دانشجویان نخبه کشور برای ماندن و ساختن کشورشان، اقدام به بازنگری تنگنظرانه شیوهنامه اجرایی آییننامه انضباطی به عنوان ابزاری برای خاموش ساختن صدای اعتراضات دانشجویان شده است. آیا در مقطع ناآرام جاری، بازنگری منصفانه امکانپذیر است و میتوان برای آن مقاصد آزاداندیشانه متصور شد؟
طرح فرزندآوری موجب تورم، حتی فساد (وامهای ازدواج در قم)، اختلال در نظام اداری و بهداشتی، انحراف منابع مالی از فرآیند تولید به مسیر اتلاف، به هم ریختن نظام اداری و بانکی (مقاومت بانکها در پرداخت وام ازدواج)، افزایش ناترازی بانکها و... شده، در مقابل دریغ از افزایش جمعیت که کاهش هم داشته است.
«این امکان وجود دارد که روابط احمدینژاد و محصولی بهم نخورده و ادعای روابط شکرآب آنها تنها یک نمایش است چراکه محصولی تا جایی پیش رفت که برای احمدینژاد وزیر کشور شد اما بعد از اینکه احمدینژاد با نظام و رهبری مشکل پیدا کرد به تدریج افراد از او دور شدند و خودش مانده بود و مشایی و بقایی.»