تسنیم نوشت: صداوسیما برای تطهیر حمید رسایی از بداخلاقی، شب گذشته برنامه عجیب و غریبی را روی آنتن برد که خود همین برنامه هم مصداق تخطی از تذکر عمومی رهبر معظم انقلاب بود.

نوروزبیگی گفت: عجیب برای من این بود که در مقدمه حکم آمده بود ارتباط با رسانه‌های بیگانه، گرفتن پول از آنها به قصد بر هم زدن نظام و تبلیغ علیه نظام و ساخت فیلم‌های اینچنینی و حضور در جشنواره‌های معاند نظیر کن. خب پرسش من این است که اگر جشنواره کن معاند است، پس چرا فارابی صداوسیما مرکز گسترش و حوزه هنری در این جشنواره غرفه دارد؟

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام تاکید کرد که ملت ایران علاوه بر رای دادن، با همه وجود از رای خود پاسداری می‌کنند و این اتفاق برای کشور تولید قدرت و امنیت می‌کند.

صداوسیما مدعی است دیروز در سراسر کشور نظرسنجی اتجام داده، ۴۱.۵ درصد از شرکت‌کنندگان گفته‌اند که قطعاً در انتخابات شرکت خواهند کرد؛ ۲۹.۵ هنوز تصمیم نگرفته‌اند و ۲۹ درصد هم اعلام کرده‌اند که در انتخابات شرکت نمی‌کنند.

روزنامه اعتماد نوشت: حالا که تورم و گرانی و نقصان اعتبارات دولتی کمک‌های حداقلی به ضعیف‌ترین قشر جامعه را با نقصان روبه‌رو کرده و بزرگواران دردمند با تنی خسته و ملالی روزافزون ناچار به تجمعات پی در پی می‌شوند و البته صدای‌شان به جایی نمی‌رسد استهزا در رسانه ملی را کجای دل‌شان بگذارند؟

عباس محمدیان، مدیرکل تبلیغات و اطلاع‌رسانی وزارت ارشاد: کسانی که در فضای‌مجازی تبلیغ می‌کنند مجوز ندارند و خلاف مقررات عمل کنند طبق ابلاغ وزیر ارشاد همه فعالان عرصه تبلیغات باید در حوزه تبلیغات از وزارتخانه مجوز بگیرند.

رئیس پیشین فدراسیون فوتبال می گوید خیابانی و برخی مجری های صداوسیما مزاحم فوتبال هستند!

نظر‌سنجی‌ صدا‌وسیما که اوایل بهمن انجام شده است می‌‌گوید ۵۲ درصد شرکت‌کنندگان از زمان برگزاری انتخابات اطلاع نداشتند‌.

پازوکی در ارتباط با افزایش بودجه صداوسیما گفت: صداوسیما اگر پول ندارد روزنامه چاپ نکند. یک کشور به من نشان بدهید که صداوسیمای آن روزنامه چاپ کند. اگر درآمد از محل تبلیغات دارند چاپ کنند. ما نیاز به این تعداد دانشگاه دولتی نداریم برخی دانشگاه‌ها کارخانه مدرک سازی شدند اگر بخش خصوصی دارد و می‌تواند، دانشگاه بسازد.

رفتارهای فراوانی را در روزها و هفته‌ها و ماه‌های اخیر می‌بینیم که جملگی در ذیل این رویکرد قابل فهم است. به عبارت دیگر درک منطق عاملان این رفتارها و سیاست‌ها با قالب ذهنی متعارف جامعه و مردم، غیرممکن است. پرداختن به همه آنها متن را طولانی می‌کند ولی چند مورد را از باب نمونه می‌توان طرح کرد.