روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی به بیانیه ضدایرانی و مشترک عربستان و چین علیه ایران اشاره کرده و در بخش هایی از آن نوشته است.

به توصیه‌های خیرخواهانه‌ای که ماههاست افراد وفادار به انقلاب و نظام جمهوری اسلامی به حکمرانان برای ایجاد تغییرات اساسی در دولت و آوردن افراد کارآمد می‌کنند، نه‌تنها عمل نمی‌شود بلکه اگر فردی کنار می‌رود یا کنار گذاشته می‌شود فرد ضعیف‌تری به جای او می‌گمارند! گوئی حضرات حکمرانان تخصص بی‌نظیری در انتصاب و انتخاب ضعفا برای مسئولیت‌هائی دارند که به مدیران قوی نیازمند هستند.

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: سفره رنگین تحریم همچنان برای عده‌ای گشوده است و کاسبان تحریم همچنان به منفعت ‌اندوزی و فربهی ادامه می‌دهند.

درباره چرائی تظاهرات ضد دولتی مردم چندین شهر چین در هفته‌های اخیر، روایت‌های مختلفی وجود دارند که از قرنطینه تست کوید صفر شروع و به قرنطینه «رمز یوآن» ختم می‌شوند. هرچند خود این چرائی‌ها هم اهمیت دارند ولی مهم‌تر از آنها نوع انعکاس اخبار تظاهرات مردم در رسانه‌هاست.

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:کسی برای دشمنش هورا نمی‌کشد. کف نمی‌زند حتی اگر از خودی دلخور باشد. حتی اگر قهر باشد باز هم برای کسی که از او زخم در پهلو دارد، شادخوانی نمی‌کند.

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: اگر قانون آنگونه که اصول قانون اساسی مقرر داشته‌اند به درستی اجرا شود، راه برای ورود افراد فاقد ویژگی‌های لازم به مجلس مسدود خواهد شد.

جمهوری اسلامی در یادداشتی به برخی اتهامات طرح شده علیه دست اندرکاران اعتراضات اخیرا انتقاد کرد.

ماجرای حجاب که با ابعاد گسترده‌ای در ناآرامی‌های دو ماه اخیر به عنوان یکی از مطالبات عده‌ای از معترضین به نقطه مورد نظر آنان رسیده، فقط بخش کوچکی از مطالبات ناراضیان بود. بخش اصلی و عمده مطالبات به سه موضوع مهم‌تر اقتصادی، مشارکت سیاسی و سیاست خارجی مربوط می‌شود که هنوز هیچ اثری از انعطاف مسئولین نظام در برابر آنها دیده نشده است.

اقدام منعطفانه رهبری در اعزام هیاتی به استان سیستان و بلوچستان آثار خوب خود را در این هفته نشان داد. این اقدام رهبری می‌تواند به عنوان الگوی مناسبی برای آرام ساختن سایر استان‌ها نیز مورد استفاده قرار گیرد.

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: فقر، تنگدستی، بیکاری، گرانی، مشکلات اجتماعی و خانوادگی ناشی از فشارهای اقتصادی و تداوم ظالمانه تحریم‌ها، مردم را به اعتراض واداشته است. مردم معتقدند حق آنها نیست که با این همه ثروت عمومی و اجتماعی، در این فلاکت دست و پا بزنند.