«بنیامین نتانیاهو» مدعی شد که چشم‌اندازی برای احیای توافق هسته‌ای با ایران وجود ندارد.

روزنامه ایران نوشت: درباره ناکامی تیم ملی حرف‌های زیادی وجود دارد اما حالا بحث اصلی درباره کی‌روش است؛ مربی‌ای که بعد از باخت، تعدادی از کاربران فضای مجازی جمله کنایه‌آمیز «بازگشت کی‌روش به تنظیمات کارخانه» را برای او به کار بردند.

حسن بهشتی پور، کارشناس مسائل بین المللی گفت: پیشنهاد من به دستگاه دیپلماسی این است که قطعنامه ها را جدی بگیرد. همه اینها زمینه سازی است برای اینکه اروپایی ها به استناد اینها مکانیزم ماشه را فعال کنند. چون اتحادیه اروپا از برجام خارج نشده و این حق را برای خودش قائل است که بتواند مکانیزم ماشه را فعال کند؛ اما بهانه اش می تواند همین قطعنامه های شورای حکام و شورای حقوق بشری باشد که علیه ما صادر می شود. بنابر این دستگاه دیپلماسی ما باید با مذاکره آژانس بین المللی انرژی اتمی این مسأله را حل کند و بهانه را از دست آنها بگیرد.

رابرت مالی در خصوص برنامه هسته‌ای ایران با تکرار ادعاهای همیشگی آمریکا مدعی شد که تهران بسیار نزدیک به داشتن مواد شکافت پذیر کافی برای ساخت بمب است.

کارلوس کی‌روش ۹ بازی روی نیمکت ایران در جام جهانی نشسته و حاصلش دو برد، سه تساوی و پنج باخت بوده است.

دولت‌های موسوی، هاشمی، خاتمی و روحانی با این تفکر که می شود با آمریکا مذاکره کرد و به نتیجه رسید، بارها مذاکره کردند اما نتیجه مذاکرات جز باج‌دهی به آمریکا هیچ محصولی نداشت.

نمی‌توان صدای بوق ممتد خودروها در شهرهای گوناگون کشور را که در نیمه شب یک روز کاری به‌دلیل باخت تیم ملی فوتبال ایران به آمریکا به گوش می‌رسید، کتمان کرد! این بوق‌های ممتد بیش از آنکه نشان از شادمانی بخشی از مردم باشد که آن‌هم بود؛ نشانی از اعتراض آن‌ها به وضع موجود است.

روزنامه هم میهن در ادامه منفی بافی‌هایش مدعی شد تفاوت اکنون با سال 1376 که تیم ملی ایران بر استرالیا پیروز شد و به جام جهانی رفت، این است که جامعه آن روز خواستن و توانستن را باور داشت اما اکنون باور ندارد!(!)

رئیس مجلس در دیدار نخست‌وزیر عراق و هیئت همراه گفت: امیدوارم دولت جدید عراق با ریاست جنابعالی و پارلمان جدید کشور شما با دولت و پارلمان ایران تلاش کنند و روابط دوجانبه خود را در سطح منطقه به سرعت گسترش دهند تا بتوانند اثرگذاری بیشتری داشته باشند.

روزنامه کیهان نوشت: تیم ملی کشورمان در ناجوانمردانه‌ترین حالت و در طول برگزاری مسابقات و حتی قبل از آن زیر شدیدترین فشارهای روحی و روانی بود.