فعال اصلاح طلب نوشت: در روز هشتم تیر که برای رأی دادن به حسینیۀ ارشاد رفته بودم، خبرنگار صدا و سیما ناگهان میکروفونش را جلوم گرفت و پرسید؛ فکر می‌کنید که ریاست جمهوری پزشکیان تا عید دوام بیاورد؟ گفتم؛ تا عیدش را نمی‌دانم، اما این را می‌دانم که بندۀ خدا را روی میدان مین فرستادیم!

احمد زیدآبادی با اشاره به خبر ترور دو قاضی دیوان عالی کشور، تاکید کرد: ترور از سوی هر کسی، علیه هر کسی و با هرانگیزه‌ای، لازم است به‌طور یکپارچه محکوم شود.

احمد زیدآبادی نوشت: مخالفت روزنامۀ کیهان با دیدار ایلان ماسک و نمایندۀ جمهوری اسلامی در نیویورک، امری کاملاً طبیعی است چون این اتفاق در دورۀ ریاست‌جمهوری مسعود پزشکیان رخ داده است!

زیدآبادی نوشت: حملۀ اسرائیل به خاک ایران نه آغاز فصل تازه‌ای به نظر می‌رسد و نه پایان فصلی را رقم می‌زند. فعلاً این حمله اقدامی در میانۀ یک بحران مزمن و طولانی و پر از دردرسر است که انتهای آن هنوز قابل رؤیت نیست.

در این مدتی که این دو همکار با قرار وثیقه آزاد شده بودند، چه آسیبی به دستگاه حاکم رسید که اینک قرار است با زندانی کردن آنها، جلو آن آسیب گرفته شود؟ من که در فهم این رفتارها پاک درمانده شده‌ام و اصلاً نمی‌فهمم در این کشور چه خبر است و قرار است چه خبر شود!

فعال سیاسی اصلاح‌طلب در کانال تلگرامی خود در طعنه به کامران غضنفری، عضو مجلس از حوزه تهران نوشت: به نظرم آقای غضنفری و دوستانش بهتر است تعلل را کنار بگذارند و هر چه زودتر پزشکیان را دادگاهی کنند، چون در آن صورت حداقل سه مشکل حل خواهد شد.

آیا می‌توان تصور کرد که در گوشه‌ای از دنیا درحالی‌که رئیس‌جمهور کشور مشغول برگزاری مصاحبۀ مطبوعاتی است، دستگاه رسانۀ رسمی کشور که بودجه‌اش از سوی دولت تأمین می‌شود، سرگرم نظرسنجی با جهت‌گیری منفی آشکار علیه شخص رئیس‌جمهور و کابینۀ او باشد؟ بدون تردید چنین پدیده‌ای در دنیا بی‌سابقه است اما چرا در کشور ما به رفتاری عادی تبدیل شده است؟

نمره احمد زیدآبادی به نشست خبری مسعود پزشکیان فعال اصلاح طلب به نشست خبری مسعود پزشکیان از ۲۰، نمره ۱۵ داده است.

خانم هاشمی باید منتظر تندترین حمله‌های لفظی از هر سو عیله خود باشد، اما شجاعت اخلاقی و سیاسی او که "صدای بی‌صدایان واقعی" شده است، نزد خداوند بی‌اجر نخواهد ماند.

احمد زیدآبادی با انتشار یادداشتی، خواستار رفع حصر برای کروبی، رهنورد و موسوی شد و تاکید کرد که ماجرای حصر از هر زاویه‌ای که نگریسته شود و در هر چارچوب تحلیلی که مورد بررسی قرار گیرد، فقط «خسارت محض» برای حکومت است.