به گزارش سایت خبری مدارا؛ امیر کرمزاده، مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان اظهار داشت: قدمت کاشی هفت رنگ به سدههای اولیه دوران اسلامی علیالخصوص پنجم و ششم هجری قمری برمیگردد.
به نوشته فارس؛ وی افزود: موج بلوغ و نبوغ استفاده از این نوع کاشی در ایران و اصفهان به سده یازدهم هجری قمری و دوران صفوی باز میگردد که در تزئینات بناهای تاریخی علیالخصوص بناهای مذهبی کاربرد زیادی داشته است.
کرمزاده ادامه داد: تولید این نوع کاشی سادهتر از کاشیهای معرق، معقر و سایر کاشیهایی که در بناهای تاریخی به کار میرود است، به همین دلیل در دوران صفوی با توجه به اینکه اصفهان به عنوان پایتخت سلسله صفویه انتخاب شد و تمایل به تدوین بناهای تاریخی با سرعت بیشتر، ساخت و کاربرد کاشیهای هفت رنگ نیز سرعت و وسعت بیشتری گرفت.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان تصریح کرد: بهترین نمونههای استفاده از کاشیهای هفت رنگ، مساجد امام، شیخ لطفالله، حکیم و پس از آن در بناهای دیگری مانند مسجد سید که در دورانهای دیگر ساخته شد، است.
وی ادامه داد: چند نوع ثبت جهانی وجود دارد؛ یک نوع مربوط به میراث فرهنگی، نوعی از آن مربوط به گردشگری و روستاهای جهانی گردشگری مانند ابیانه نامزد آن است و نوعی دیگر ثبت در حوزه صنایع دستی است.
کرمزاده تصریح کرد: با توجه به اینکه کاشی هفت رنگ در حوزه صنایع دستی و مربوط به تزئینات وابسته به بنا محسوب میشود، همان طور که پارچه قلمکار در سالهای گذشته ثبت ملی و جهانی شد؛ ثبت جهانی این هنر منحصر به فرد نیز توسط اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان خصوصا معاونت صنایع دستی و با همکاری اتاق بازرگانی و شهرداری پرونده آن تهیه و در شورای جهانی ثبت، مطرح شد و موفق به دریافت نشان جغرافیایی ثبت جهانی این اثر شدیم.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان با بیان اینکه وقتی اثری ثبت جهانی میشود بیانگر ثبت شدن اثر با نام کشور یا شهر است، خاطرنشان کرد: ممکن است کاشی هفت رنگ در دیگر نقاط جهان تولید شود اما در حال حاضر با نام ایران و اصفهان به ثبت جهانی رسیده و تا آخر به نام ایران و اصفهان خواهد بود که باعث ادامه حمایت از کارگاههای تولید کاشی هفت رنگ و ثبت برندی برای توسعه پایدار اصفهان در حوزه صنایع دستی میشود.
وی بیان کرد: با توجه به اینکه ۷۰ الی ۸۰ درصد پارچه قلمکار کشور در استان اصفهان به خصوص در نزدیکی منطقه برخوار و شهر اصفهان تولید میشود، پرونده آن پیش از کاشی هفت رنگ به شورای جهانی ثبت ارائه شد و موفق به دریافت به دریافت نشان جغرافیایی جهانی شد.
۱۵ اثر نشان ملی جغرافیایی دریافت کردند
کرمزاده با اشاره به اینکه ۴۰ درصد صنایع دستی تاکنون نشان ملی جغرافیایی دریافت کردند، ابراز کرد: آخرین نشان ملی جغرافیایی مربوط به دی ماه سال گذشته است که ۱۵ اثر مانند مینا و خاتم موفق به دریافت نشان ملی شدند.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان اضافه کرد: مطرح شدن نام این آثار در مجامع بینالمللی به شرط برنامهریزی درست، یک فرصت رایگان تبلیغ است،.
وی گفت: برگزاری نمایشگاههای مختلف در حوزه گردشگری، اجرای نمایشگاههای داخلی و خارجی و بازاریابی مناسب میتواند این فرصت را در اختیار ایران و اصفهان قرار دهد.
کرمزاده عنوان کرد: چون اصفهان از خشکسالی، آلودگی هوا و فرونشست رنج میبرد، میتوان از فرصت جهانی برای جایگزینی داشتههای گذشته استفاده کرد و با حضور مقتدرانه و فرهنگی در جوامع بیالمللی میتوان جایگاه اصفهان را به نحو شایسته به جهانیان نشان دهیم.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان اظهار کرد: وقتی اثری نشان بینالمللی میگیرد، وظیفه دولت، تسریع بخشی و حمایت از ادامه تولید آنها از طریق برگزاری نمایشگاه، ارائه تسهیلات بانکی، خرید تضمینی و حمایت از هنرمندان است.
وی افزود: این فرصتها تاکنون توسط مسؤولان جدی گرفته نشده و زمان آن رسیده برنامهریزی مبسوطی داشته باشند و با حمایت از تولیدکنندگان، اصفهان را آنگونه که شایسته است به جهانیان معرفی و فرصت اقتصادی مناسبی در حوزههای مختلف از جمله زنجیره ارزش را به جهانیان معرفی کنیم تا زیرساختهای مناسب برای تولید و ارائه از طریق پایانههای صادراتی مناسب و توسعه گردشگری فراهم شود.