به گزارش سایت خبری مدارا؛ اعتمادآنلاین نوشت: حجتالاسلام حسین انصاریراد نماینده ادوار مجلس در پاسخ به پرسشی مبنی براینکه علت خشم مردم به روحانیت چیست، گفت: «علت خشم مردم نسبت به روحانیت، نوع اداره کشور به وسیله روحانیت و تکیه بر فروعی است که در تعارض با اصول است. آنچه برای کشور ضرورت دارد و انقلاب اسلامی بر اساس آن شکل گرفت، آزادی استقلال و جمهوری بود که اساس آن باید بنیاد توزیع قدرت و ثروت به صورت عادلانه انجام شود.»
وی ادامه داد: «همه مردم ایران اعم از چپ و راست، روحانی و همه اصناف و اقشار با عقاید مختلف در انقلاب شرکت کردند و طبیعتا باید مدیریت کشور بر اساس اراده همه مردم انجام میگرفت اما گروهی خاص انحصار قدرت را به دست گرفتند. برخی تندروی ها به نام دین و روحانیت انجام می شود در حالی که مانند اتفاقی که در درمانگاه قم انجام شد، ارتباطی به دین ندارد. در دین اسلام این گونه امربه معروف تایید نشده است. »
این روحانی اصلاح طلب و نماینده مجلس ششم خاطرنشان کرد: «گروهی خاص از میان قشر روحانی در اداره کشور تلاش می کنند تا نوع نگاه خود را به نام “دین” و “دولت” ترویج کنند. برخی می گویند روحانیت در سیاست خارجی و داخلی دخالت کند. آنها مدعی هستند که اصول، عدالت اجتماعی و اقتصادی، توزیع قدرت و حاکمیت ملی را فراموش کرده و بر یک سری مسائل فرعی مانند حجاب تکیه کنیم. مسئله اقتصاد، سیاست داخلی و خارجی، مسئله آخوند و روحانی نیست بلکه یک علم است که باید در اختیار کارشناسان خاص خود قرار گیرد تا آنها اداره این مسائل را عهدهدار شوند. »
انصاریراد درخصوص برخوردهای صورت گرفته درحوزه حجاب: «حجاب در اسلام است و بنده هم به حجاب در یک کلیت آن اعتقاد دارم اما اینکه حجاب بتواند در تعارض با حفظ حرمت پیامبر و کیان اسلام و سایر اصول اساسی در اداره امور کشور قرار گیرد، بنده قبول ندارم. در هر صورت نداشتن حجاب نمیتواند با حرمت پیامبر و کیان اسلام در تعارض باشد. متاسفانه تکیه برخی افراد در حکومت بر حجاب با این شکلی که اکنون انجام میشود، هم از نظر شرعی، به دلیل تعارض با حرمت اسلام و پیامبر اشکال دارد و هم از نظر اجتماعی کاری است که نتیجهاش خشم مردم و برخوردهایی است که از اول انقلاب وجود داشته و اخیرا به شکل بسیار شدید منعکس شده است.»
این نماینده اسبق مجلس در پاسخ به اینکه آیا دخالت روحانیون در امور اجرایی و مدیریتی کشور صحیح است، گفت: «گفته می شود، مدیریت کشور در اختیار روحانیت است و بنابراین باید به همه مسائل کشور را به صورتی که مردم اعتماد پیدا کنند و راضی باشند، رتق و فتق کنند که این امکان ندارد مگر اینکه متخصصان مسائل اساسی کشور را برعهده گیرند. به بیانی دیگر مسئله اقتصاد، سیاست داخلی و خارجی، مسئله آخوند و روحانی و حوزه علمیه نیست بلکه یک علم است. این علم باید در اختیار کارشناسان خاص خود قرار گیرد تا آنها اداره این مسائل را عهدهدار شوند.»