محسن صالحیخواه، روزنامهنگار در یادداشتی که در اختیار سایت مدارا قرار داد نوشت: یکبار که بحث حقوق نجومی آقای شریعتمداری در رسانهها داغ شده بود، یکی از اعضای شورای سردبیری روزنامه کیهان گفته بود ایشان هیچ دریافتی از موسسه ندارند و مرجع پرداخت حقوقشان، همان سپاه است. ایشان به اندازه یک سردار سپاه حقوق میگیرند. بحث من حقوق آقای شریعتمداری نیست؛ حقوق سرداری نوش جانشان. باهم اختلاف سلیقه داریم اما ایشان آدم زحمتکشی است و یکی از مهمترین روزنامههای کشور را میگرداند. نکته اصلی، همان نگاه امنیتی – نظامیست که ایشان با خوش به مطبوعات آورده. نگاههایی که بسیاری اوقات از حقیقت و واقعیت دور است و اتفاقا برای کشور هزینهساز میشود. مثل تئوری زمستان سخت که به خاطر آن توافق را عقب انداختند تا طرف غربی به دست و پای ما بیافتد!
دیگر تئوری سردار، بستن تنگه هرمز است. شارلی هبدو کاریکاتور کشیده؟ تنگه را ببندیم! اروپاییها میخواهند سپاه را در لیست تروریستی قرار بدهند؟ تنگه را ببندیم! از انگلیس و وطنفروشان و اسرائیل و همکاران ۶ تا خوردیم؟ تنگه را ببندیم! به خلیج «همیشه فارس» گفتند خلیج عربی؟ تنگه را ببندیم. این تنها گزینه روی میز آقای شریعتمداری است. گزینهای که در اولین کشوی میز او قرار دارد. گزینهای که صدای مجلسیها را هم درآورد و یکی گفت که موضوع بستن این تنگه دیگر لوث شده است.
سردار عزیز؛ تنگه هرمز یک آبراه بینالمللی است. از درون خاک ما نمیگذرد که از کشتیهای اروپایی عوارض بگیریم، یکی دو کیلومتر هم نیست که راهبند برایش درست کنیم. جای مهم و حساسیست و شما بهتر از من میدانی. میگویند ۴۰ درصد نفت دنیا از این آبراه عبور میکند. اقتصاد کشورهای عربی وابسته به آن است.
ناوگانهاینظامی از جمله ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا در آن تردد میکنند. انگلیسیها از آن عبور میکنند. ما قرار است یک تنه مقابل همه اینها بایستیم؟ نمیگویم نمیشود این تنگه را بست. فقط میگویم چرا باید دست به چنین کاری بزنیم؟ چرا باید کشور را وارد جنگ کنیم؟ در ایران امروز کم دردسر داریم؟ با آنهایی که سرشاخ نشدیم، سر قضیه تنگه هرمز درگیر بشویم؟
چرا راه حلهای شما انقدر غیرواقعی است؟ سالانه بیش از ۵۰ هزار کشتی اقیانوس پیما از این تنگه عبور میکند و چند میلیون بشکه نفت در آن جاجا میشود. خلاصه مطلب این که منافع کشورهای بیشماری از دنیا در این تنگه جریان دارد و شما این را از ما بهتر میدانید. اما از خودتان بپرسید وقتی تنگه را بستیم – به قول قدیمیها دو تا نفتکش را با موشک میزنیم تا تنگه بسته شود – چند شهید بدهیم که این راه را بسته نگه داریم؟ چند میلیون دلار در این وانفسای اقتصادی برای این عملیات نظامی ماجراجویانه مد نظر شما هزینه کنیم؟ ممکن نیست که دنیا بار دیگر علیه ما بسیج شود؟