در این گزارش تصریح شده: پیش از توافق هسته ای (برجام) کره جنوبی دومین شریک تجاری ایران بود. با شکل گیری توافق هسته ای بستری مناسب برای ارتقای سطح مناسبات دو کشور فراهم شد به طوری که کره جنوبی بزرگ ترین خریدار گاز ایران و ایران به سومین منبع بزرگ صادرکننده نفت به کره تبدیل شد. با خروج یکجانبه آمریکا از برجام و اعمال تحریم های مجدد علیه کشورمان، روابط تهران ـ سئول شکل دیگری به خود گرفت. با آغاز تحریم های مجدد غرب، سئول به تبعیت از واشنگتن روابط خود را با کشورمان کاهش داد. حجم روابط تجاری بین دو کشور از ۱۲ میلیارد دلار سال ۲۰۱۷، با گذشت چهار سال به صفر نزدیک شده است. همکاری کره با تحریم های آمریکا منجر به تغییر رویکرد جمهوری اسلامی ایران نسبت به سیاست تجاری با این کشور شده است. انتقاد اصلی ایران به کره جنوبی این است که این کشور با پیروی محض از تحریم های آمریکا و بی اعتنا به سابقه روابط دو کشور، حتی در دوران کرونا حاضر به تعامل در زمینه اقلام بشردوستانه اعم از غذا و دارو با ایران نبوده است.
در بخش دیگری از این گزارش ذکر شده: بنابراین از نظر مقامات کشورمان با فرض رفع تحریم های ظالمانه غرب، روابط تهران و سئول مانند قبل نخواهد بود. اگر هم روابط دو کشور در آینده عادی شود شرکت های کره ای از این پس باید به جای فروش کالاهای مصرفی، درباره سرمایه گذاری، انتقال دانش فنی و مشارکت در تولید در داخل ایران برنامه ریزی کنند. بنابراین با توجه به عدم توانایی کره جنوبی در برقراری روابط راهبردی و پایدار، سیاست تجاری ایران در قبال کره جنوبی و موضوعات مشترک برای همکاری دوجانبه طی چند سال اخیر تغییر کرده و این سیاست نسبت به رئیس جمهور جدید هم ادامه خواهد داشت. در این گزارش پس از بررسی مختصر نظام سیاسی کره جنوبی و سیر مناسبات متقابل تهران ـ سئول به مهم ترین فرصتها و چالشهای پیش روی روابط دو کشور پرداخته خواهد شد.
