فعال اصلاح طلب نوشت: در روز هشتم تیر که برای رأی دادن به حسینیۀ ارشاد رفته بودم، خبرنگار صدا و سیما ناگهان میکروفونش را جلوم گرفت و پرسید؛ فکر می‌کنید که ریاست جمهوری پزشکیان تا عید دوام بیاورد؟ گفتم؛ تا عیدش را نمی‌دانم، اما این را می‌دانم که بندۀ خدا را روی میدان مین فرستادیم!

یک فعال سیاسی گفت: روحیات آقای پزشکیان با روحیات آقای روحانی فرق دارد. برای آقای روحانی کسر شأن بود که به میان مردم برود؛ او پشت میز می‌نشست و دستور می‌داد اما پزشکیان چنین روحیه‌ای ندارد و می‌خواهد در میان مردم باشد.

رئیس‌جمهور از وخامت وضع جامعه سخن می‌راند و می‌گوید با حقوق ۲۰‌میلیون تومان نمی‌شود در پایتخت زندگی کرد. خدا پدرش را بیامرزد، مثل اسلاف اصلاح‌طلبان که بیم داشتند کفش‌هایشان غبارآلود شود هنگام خواب به دنبال تشک نرم نمی‌گردد.

روزنامه حسین شریعتمداری نوشت: همین «بیل» به دست شدن آقای پزشکیان هواداران او را به تکاپو انداخته است! آنها که تا دیروز اقداماتی از این دست را تخطئه کرده و شهید رئیسی و یا رؤسای جمهور پیشین را به خاطر انجام اقدامی مشابه «پوپولیست» خوانده بودند؛ اکنون «ماله» به دست گرفته و سعی کرده‌اند برای این اقدام رئیس‌جمهور «فلسفه بافی» کنند!

جوان نوشت: محمدجواد ظریف دعوا و کینه‌های خود از رقیبان داخلی را به داووس برد و در گوش دشمن آواز زشت اختلافات جناحی و مقام و منصب خودش را سر داد. یک خسارت محض که جبران آن با سخنان صد عاقل و فرزانه هم ممکن نیست.

ترس، لباسِ تن کسانی می‌شود که چیزی در چنته ندارند. می‌دانند چون سخن بگویند عیار عیب و هنرشان نمایان می‌شود. لذا ترجیحشان "نامذاکره" و "ناگفتگو" است و الا آنجا که تریبون یک طرفه باشد، لحظه‌ای هم به سکوت و تامل فرصت ابراز وجود نمی‌دهند. تجربه‌ای که چند سال، یک ملت را، یک کشور را به گروی آن گرفتند که گفتگو نکنند.

تحلیلگر مسائل سیاست خارجی گفت: اگر آمریکا را نادیده بگیریم مشکلات بین المللی ما حل نمی شود.

محمد هاشمی گفت: مهم‌ترین چالشی که دولت چهاردهم در مواجهه با امریکا دارد، ایجاد راهی برای گفت‌وگو و مذاکره است.

یک کارشناس مسائل سیاست خارجی گفت: تصمیم‌گیری درباره مذاکره با آمریکا در اختیار نهادهای بالادستی یعنی شورای عالی امنیت ملی است و نه لزوما شخص رئیس‌جمهور یا وزیر امور خارجه.

پزشکیان با تاکید بر اینکه «باید کاری کنیم آنها از ما راضی باشند» گفت: قدرت ملی ما ابتدا با همراهی مردم تضمین می‌شود و اگر آنها با ما باشند، هیچ قدرتی نمی‌تواند ما را زمین‌گیر کند.