عباس عبدی نوشت: آقای آخوندی گرچه در ظاهر برای نامزد شدن آمده‌اند ولی فارغ ازاین که با متن خوانده شده ایشان موافق یا مخالف باشیم بدون تردید فراتر از ظرفیت‌های انتخاباتی متعارف ایران بود و این چیزی بود که خودشان هم می‌دانستند. اگر قرار بود صاحب چنین متنی را نامزد جبهه کنید چرا یکی یا چند تن از اعضای جبهه اصلاحات و احزاب مهم را نامزد نکردید که حداقل یک عمل جمعی سیاسی به آن اطلاق شود؟

عباس عبدی نوشت: بیایید این ۸۰ نامزد را در یک قاب قرار دهیم و آن را با قاب جامعه ایران مقایسه کنیم؛ چه نسبتی میان آنها برقرار خواهد بود؟ از نظر ظاهر، پوشش، افکار سیاسی و فرهنگی، سبک زندگی، قومیت، دین و ارزش‌های دینی، پیشینه، رویکردهای حل مساله و اداره کشور و... بعید می‌دانم که بیش از ۳۰ یا ۳۵ درصد مردم را نمایندگی کنند.

یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب نوشت: «برخی از حضور چند نامزد انتخاباتی دچار ترس و ناامیدی شده‌اند. نگران نباشید. آن‌ها در ساختار موجود اجازه رشدی بیش از این جایگاهی که هستند را ندارند.»

نیازی به گفتن نیست که نقد دوستان جبهه اصلاحات به معنای تایید دیگران یا سیاست‌های رسمی نیست. روشن است که مساله اصلی همه منتقدان، وجود آن دسته از سیاست‌های رسمی است که گمان می‌کنیم برای آینده کشور زیان‌بار است و نزد مردم موجب امیدآفرینی نمی‌شود. بنابر این نقد به منتقدین از این زاویه است که سیاست‌های آنان نیز به حل مساله کشور منتهی نخواهد شد.

عباس عبدی می گوید هر چند ظاهرا مخبر قصدی برای نامزدی ندارد، ولی ممکن است در نهایت مجبور شود یا مجبورش کنند.

برنامه‌ریزی جمعیتی دلبخواهی حکومت‌ها و اراده‌گرایانه نیست، بلکه باید با مقتضیات جامعه نیز سازگار باشد. با آغاز دهه ۱۳۹۰ و تحریم‌ها و ایجاد حس ناامیدی و مشکلات اقتصادی فرآیند مزبور تغییر کرد و با زایش دو باره امید در سال ۱۳۹۲ روند افزایشی‌زاد و ولد نیز آغاز شد و دو باره از سال ۱۳۹۶ روند کاهشی پیدا کرد.

عباس عبدی نوشت: نقطه ضعف متم روحانی این است که اصل نامه شورای نگهبان را منتشر نکرده است. اگر هم مهر محرمانه دارد ناظر به رعایت حقوق گیرنده نامه است که می‌تواند منتشر کند یا نکند. همان کاری که لاریجانی انجام داد و منتشر کرد. در این صورت افراد زیادی هستند که در نقد آن نامه بنویسند.

عباس عبدی نوشت: هنگامی که امام جمعه محترم مشهد برای دفاع از پوشش حجاب به شاهنامه و داستان منیژه استناد کرد، معلوم شد که کفگیر به ته دیگ خورده است.

دولتِ رئیسی نتوانست هیچ امیدی ایجاد کند، لذا نه تنها تورم کمتر نشد که در ادامه به ۴۶ درصد و ۴۱ درصد رسید. هر‌چند درآمدهایش به علت سست شدن تحریم‌ها در زمان بایدن افزایشی شده بود. امید محصول چشم‌اندازی است که دولت می‌دهد.

عباس عبدی به ادعایی درباره توزیع بیش از ۴۷ هزار تن روغن مایع مسموم و تاریخ گذشته در دولت ابراهیم رئیسی واکنش نشان داد.