تحلیلگر مسائل سیاسی کشور نوشت: رای مقابله با اعتراضات دانشگاهی، استاد باسابقه و دانشجوی معترض را با انواع توجیهات اخراج می‌کنیم و در مقابل، کسانی را به عنوان استاد وارد می‌کنیم که اعتبار دانشگاه را خدشه‌دار می‌کنند. برای حل معضل کمبود بودجه مستمرا اسکناس بی‌پشتوانه منتشر و انواع مالیات‌های مستقیم و غیرمستقیم را در اشکال مختلف بر شهروندان بار می‌کنیم؛ برای مقابله با آنچه  معضل بی‌حجابی معرفی و امری فرهنگی می‌نامیم، به شیوه‌های سرهنگی متوسل می‌شویم. برای رفاه حال مردم و جلوگیری از تورم، نان و انرژی و ارز و خودرو و هر کالای دیگر را که بتوانیم، قیمت‌گذاری می‌کنیم. از نظرات دیگران ناراحتیم فوری به سانسور و قطع اینترنت متوسل می‌شویم.

عباس عبدی نوشت: حداکثر چیزی که دل‌شان را به آن خنک کرده‌اند، استناد به آمار و ارقام برخی مناسک است به همین علت هر چه توان مالی و تبلیغی و اعتباری دارند را خرج این‌گونه مناسک می‌کنند، غافل از اینکه مناسک بر فرض هم که نمادی از دینداری باشد، شکل و صورت است.

روزنامه حسین شریعتمداری نوشت: اشتباه آقای رئیسی این بود که به‌واسطه بزرگواری و نجابت آمارهای فوق‌الذکر درباره میراث‌های دولت روحانی را به رخ بانیان آن نکشید؛ همان‌گونه که «جبران کسری ۴۸۰ هزار میلیاردی، تسویه ۲۷۰ هزار میلیارد تومان بدهی سود اوراق، تسویه۱۰۰ هزار میلیارد تومان بدهی به صندوق‌های بازنشستگی، اختصاص ۴۰ هزار میلیارد برای رتبه‌بندی معلمان و ۵۴ هزار میلیارد برای تسویه بدهی بانک مرکزی، و مجموعاً تسویه ۴۶۴ هزار میلیارد تومان از بدهی‌ها و تعهدات دولت قبل»، به‌عنوان بخشی از کارنامه درخشان دولت رئیسی، کمتر در رسانه‌ها پرداخته شده است.

عباس عبدی نوشت: ایراد اصلی غیرعلنی بودن یا عدم انتشار مفاد اتهامات و دفاعیات به ویژه در حوزه سیاست، بی‌اعتبار کردن همه احکام صادره است. در واقع اگر قرار است که مردم درباره اتهامات داوری کنند و از آن درس بگیرند، باید از مفاد آن مطلع باشند.

عباس عبدی نوشت:‌ حکومت‌هایی که سیاست دخالت حداکثری را پیش می‌گیرند، هر جایی که وارد می‌شوند زخمی می‌کنند. سیاست دخالت در امور با هدف عدالت و خدمت‌رسانی آغاز می‌شود، ولی جز فساد و تباهی و رانت و خرد شدن اعصاب مردم نتیجه دیگری ندارد.

عباس عبدی نوشت: روندی که مسیحیت در اروپا طی کرد برای ما درس‌آموز است. مسیحیت تبدیل به یک نهاد قدرت و فراتر از مردم شد. در نهایت طبقه متوسط شکل گرفت و عنان قدرت را از دست کلیسا و سپس دربار خارج کرد و کلیسا را به جایگاه اصلی خود بازگرداند.

عباس عبدی نوشت: فقدان آزادی محصول ضعف و ناتوانی است که با حذف آزادی می‌خواهد این واقعیت دیده نشود.

عباس عبدی نوشت: هیچ ایده و برنامه‌ای نزد این دولت وجود ندارد. این وضع خطرناک است. اینکه نمی‌شود اغلب وقت دولت صرف قیمت‌گذاری، سهمیه‌بندی، توزیع یارانه، پاسخ به امور پیش‌پا افتاده و... شود؟

عباس عبدی نوشت: توطئه‌ای برای فراری دادن پزشکان از کشور و مهاجرت به خارج در جریان است. یک جریان ضدعلم در همه عرصه‌ها شکل گرفته که می‌خواهد از طریق جایگزین کردن شبه علم به جای علم، هدف خود را که نابودی کشور است پیش ببرد و این کار را از طریق رواج شبه علم در پزشکی آغاز کرده است.

عباس عبدی نوشت: زندگی در حال بازگشت به گذشته است و عمده‌ترین دغدغه مردم تهیه خوراک خواهد شد، به عبارت دیگر در حال عقبگرد به تامین نیازهای اولیه هستیم و نیازهای بعدی که با توسعه اقتصادی اهمیت بیشتری یافته است، در حال فراموشی و به حاشیه رفتن هستند.