روزنامه جوان نوشت: وقتی شهروندان از اجاره دادن منازل خود به اتباع غیرقانونی پرهیز کنند و فرصت‌های شغلی را در اختیار آنان قرار ندهند، اتباع یا مجبور به بازگشت می‌شوند یا برای اقامت قانونی اقدام خواهند کرد. این روند، هم به سود امنیت و هم به سود اقتصاد ملی است.

یادداشت ظریف در فارن پالیسی که بر «ابتکار عمل دیپلماتیک» و «تغییر پارادایم» تأکید داشت، بازتاب گسترده‌ای در مطبوعات ایران پیدا کرد و با حمله تند اصولگرایان مواجه شد. فرهیختگان او را به «ادبیات پرطمطراق بی‌ثمر» متهم کرد، خراسان بر «هزینه‌های گذشته» تأکید داشت، جوان یادداشتش را «تکرار توهم مذاکره با آمریکا» دانست و کیهان هم آن را «بزک شکست‌های بزرگ» خواند.

سخنان مسعود پزشکیان در زنجان که همزمان با اولین سالگرد دولت او بود، کسانی را ناامید و دیگرانی را امیدوار کرد.

بسیاری از کارشناسان تلویزیون چه در حوزه سیاست و روابط‌بین‌الملل و چه در حوزه اجتماعی و فرهنگی و مذهبی، سطحی بسیار نازل دارند و عموماً سفارشی و تکراری هستند. سطح نازل این کارشناسان علت اصلی دوری مردم از تلویزیون است.

روزنامه جوان نوشت: تاکر کارلسون، مجری امریکایی از دکتر پزشکیان می‌پرسد «دوست دارید این جنگ چگونه به پایان برسد؟» و رئیس‌جمهور محترم ما در تمامی پاسخ‌ها تفکیک مشخصی از ترامپ و نتانیاهو می‌کند! حتی وقتی می‌گوید «ترامپ به اندازه کافی توانایی دارد که خاورمیانه را شکوفا کند و آینده‌ای روشن و صلح‌آمیز به ارمغان بیاورد»، این تفکیک را بین ترامپ واقعی و ترامپ خیالی نیز قائل می‌شود!

روزنامه جوان نوشت: رهبر معظم انقلاب در دیدارهای متعددی، از جمله در دیدار مسئولان و دست‌اندرکاران حج، به روشنی تأکید کرده‌اند که حج جای رفتارهای احساسی، شعاری و ساختارشکنانه نیست.

روزنامه جوان نوشت: ترامپ ناچار است رویکرد آرام‌سازی منطقه‌ای را دنبال کند و عربده‌های تهدید نظامی، چیزی بیش از لاف در غربت نیست.

ارگان مطبوعاتی نزدیک به سپاه نوشت: خلع سلاح حزب‌الله، موضوعی است که بعد از توافق آتش‌بس با رژیم صهیونیستی در نوامبر ۲۰۲۴ حاصل شد و بار دیگر در فضای سیاسی لبنان مطرح شده است.

روزنامه جوان با انتقاد از موضع وزیر خارجه در قبال تهدیدات اخیر نتانیاهو نوشت: «پاسخ وزیر خارجه ایران به فانتزی‌های اسرائیل در تهدیدات مجدد، به اعتقاد من این اشکال را داشت که تلاش دارد حساب اسرائیل را از امریکا و ترامپ جدا کند.»

جوان نوشت: «اظهارات نماینده ادوار مجلس درباره مذاکره با آمریکا را می‌توان مثالی از جهل‌مرکب یک فعال سیاسی دانست. آنچه که او در این زمینه می‌گوید، حتی لازم است تا لغت‌شناسان چیزی فراتر از "جهل‌مرکب" برای آن بیابند. چنین سیاست‌ورزی‌ای تفرقه‌افکنانه است.»