محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی در پیامی ضمن تسلیت درگذشت داریوش مهرجویی و همسرش گفت: باید این حادثه تلخ تا روشن شدن تمام ابعاد آن و دستگیری عامل یا عاملان، توسط نهادهای ذی‌ربط پیگیری شود.

علی مجتهدزاده نوشت: از نظر من مظلوم‌ترین کسانی که در این حوادث گرفتار شدند، این دو خبرنگارند؛ این دو زن جوان که این اتفاق برای‌شان افتاده و یک‌سال است که در بازداشت موقت به‌سر می‌برند. شرایط بلاتکلیفی برای آنها سخت است.

علی سرزعیم از استادان اخراج شده دانشگاه در دولت رئیسی، می‌گوید: قبلا فقط استادان علوم اجتماعی را از دانشگاه‌ها اخراج می‌کردند تا نتوانند به ایدئولوژی حاکمیت آسیب برسانند اما از دوره‌ای به بعد کار به اخراج استادان اقتصاد هم رسید. از دوره‌ای دیگر (بعد از اعتراضات سال ۱۴۰۱) همه را اخراج کردند و مسئله اصلی حاکمیت، امنیتی کردن دانشگاه شد.

دستیار رئیس دولت سیزدهم گفت: من هیچ نقشی در لایحه عفاف و حجاب نداشتم؛ در هیچ سطحی نقش نداشتم. لایحه‌ای که از دولت رفت 15 ماده بود و تقریبا 9 ماده برای قوه قضائیه و 6 ماده برای دولت است و در مجلس 70 لایحه شده. من هم مثل همه دیدم و درباره آن نظر دارم و معتقدم در حوزه عریض و طویل کردن و تورم قانونی بحث دارد.

روزنامه فرهیختگان، گزارشی علیه چند چهره معروف، از جمله گوگوش، ابی، ساسان حیدی (ساسی مانکن) منتشر کرده و ادعا می‌کند که طرفداران زن، زندگی، آزادی، به دنبال کاسبی هستد...

معاون هماهنگ‌کننده سپاه گفت: نگاهی به آمار بانک جهانی نشان می‌دهد که رشد اقتصادی ایران در سال گذشته از آمریکا بیشتر بوده است و این مسائل واقعیتی است که باید افکار عمومی نسبت به آن آگاه شوند.

وزیر کشور درباره تشکیل کمیته تحقیق برای حوادث ۱۴۰۱ بیان داشت: کار این کمیته و گزارشات آن ادامه دارد و اگر کسی شکایتی داشته باشد، حتما به آن رسیدگی می‌شود.

فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: فرمان عفو رهبری، به جا بود؛ البته باید زودتر انجام می شد. پیشنهاد من این است که کماکان دامنه عفو باز باشد و حتی به نظر من برای جشن های شعبانیه، ماه رمضان، نوروز یا ۱۲ فروردین قوه قضائیه ابتکاری به خرج بدهد که مرحله دوم و سوم عفو را داشته باشیم.

دادستان کل کشور بااشاره به عفو اخیر رهبری گفت: تفاوت این عفو با عفو های گذشته در این بود که علاوه بر محکومین عمدی، زندانیان حوادث اخیر را هم مشمول و حتی متهمین هم در این گروه قرار گرفتند و دامنه عفو بسیار گسترده شد.

عباس عبدی نوشت: اگر کسی را برای آزادی مقید کنند که درخواست عفو کند، مشکل ایجاد می‌شود. اگر آن فرد از ابتدا خود را مستحق هیچ مجازاتی نداند و همچنان بر بی‌گناهی خود اصرار کند، در این صورت اصرار بر نوشتن عفو، فقط برای تخریب شخصیت وی است و این موجب افزایش کینه و نفرت می‌شود.