نائب رئیس مجلس دهم سیاست دولت چهاردهم برای پیگیری مذاکره و گفت و گو با کشورها از جمله آمریکا را تصمیمی عاقلانه دانست و گفت: ادعای بی نیازی به مذاکره، شعاری بیش نیست.

حسین صفدری معاون وزیر اطلاعات گفت: مذاکره اجباری برای رسیدن به تفاهیم نیست، کسانی که خیال می‌کنند، در میز مذاکره با آمریکایی‌ها به نتیجه می‌رسند، یا سیاست‌ها را نمی‌فهمند و یا با ادبیات مذاکره آشنا نیستند.

رضا سپهوند نماینده مجلس گفت: من طرفدار مذاکره در هر شرایطی هستیم. پیامبر گرامی در شعب ابیطالب بود و مذاکره را بر محاصره ترجیح داد. ما الان در محاصره انواع تحریم‌ها قرار گرفته‌ایم و هیچ کشوری در طول تاریخ این کار را با خودش نکرده است که خودش را از مذاکره محروم کند.

شهردار اسبق تهران با بیان این که در یک فضای منطقی بیش از هشتاد درصد مردم موافق مذاکره هستند،گفت: کوچک‌ترین تردیدی ندارم که چهره‌هایی مانند آقای پزشکیان یا آقای ظریف هرگز بدون کسب نظر رهبر معظم انقلاب و در نظرگرفتن منویات و راهبردهای ایشان، درباره مذاکره یا معامله با آمریکا موضع‌گیری نخواهند کرد.ص

رئیس جمهور در پاسخ به این سوال که آیا تاکنون ایران از جانب آمریکا پیامی دریافت کرده است، گفت: خیر، پیامی دریافت نکرده‌ایم.

ششمین نشست گفت و شنود پیرامون «نظم جهانی و سیاست خارجی ایران» روز شنبه ۶ بهمن ماه با عنوان "چشم‌انداز تحولات منطقه و جهان در دوره ترامپ" در محل موسسه «مطالعات ایران و اوراسیا» (ایراس) برگزار شد. در این نشست که با حضور مهدی سنایی، معاون امور سیاسی دفتر رئیس‌جمهور و بنیان‌گذار موسسه ایراس برگزار شد جمعی از کارشناسان روابط بین‌الملل و دیپلماتها حضور داشتند.

روزنامه کیهان نوشت: بعضی از چهره‌های سیاسی علی‌رغم آنکه از یک‌سو در ظاهر مطالبات آمریکا از ایران را نادرست می‌دانند و از سوی دیگر ظاهراً دولت آمریکا را غیرقابل اعتماد می‌خوانند، جمهوری اسلامی را به انجام مذاکره برای توافق جامع ـ در همه موضوعات ـ توصیه می‌کنند.

طهورث غلامی کارشناس مسائل امریکا گفت: باید انتظار گفت‌وگوها در ماه‌‌های اسفند و فروردین و در نهایت اردیبهشت را داشته باشیم که ممکن است به توافقی منجر شود.

وزیر اطلاعات با اشاره به آمادگی یاران برای آغاز مذاکرات گفت: اگر این بوق و کرناهای مذاکره، شیفتگی، هراس و ترس بر ما غلبه کند، بازنده خواهیم بود. دشمن مذاکره رودررو را برای یک تعامل طرفینی و به‌اصطلاح امروزی‌ها یک بازی برد-برد نمی‌خواهد، آن را برای یک مذاکره آمریکایی می‌خواهد. او می‌گوید که هسته‌ای نداشته باشید، موشکی‌تان را محدود کنید، در منطقه حضور نداشته باشید، دست از مقاومت بردارید، با رژیم صهیونیستی صلح کنید، که نتیجه آن غیر از ذلت و خاری و شکست چیزی نخواهد بود.

ترس، لباسِ تن کسانی می‌شود که چیزی در چنته ندارند. می‌دانند چون سخن بگویند عیار عیب و هنرشان نمایان می‌شود. لذا ترجیحشان "نامذاکره" و "ناگفتگو" است و الا آنجا که تریبون یک طرفه باشد، لحظه‌ای هم به سکوت و تامل فرصت ابراز وجود نمی‌دهند. تجربه‌ای که چند سال، یک ملت را، یک کشور را به گروی آن گرفتند که گفتگو نکنند.