برنامه‌ «زن روز» تلاش می‌کند نسبت به شوهای مشابه در شبکه‌های فارسی‌زبان، حساب‌شده‌تر عمل کند و با بسته‌بندی فکری‌تر و تصویری‌تر، خود را متفاوت نشان دهد، اما در نهایت در همان دام آشنا گرفتار می‌شود. ین برنامه به جای آنکه در پی ساختن معنایی نو از زن باشد، تصویری بزک‌شده از همان الگوی قدیمی را ارائه می‌دهد؛ زنی که قرار است با زیبایی‌اش پذیرفته شود، نه با اندیشه‌اش.

سایه فضای مجازی بر فضای نشر کاغذی سنگینی و به عبارت دیگر بر فضای قابل کنترل دولتی و رسمی، غلبه کرده و می‌کند. فضایی زنده‌که افراد مختلف و متفاوت از هر جای جهان سخن می‌گویند و نقد و نظر خویش را بیان می‌کنند.