آنچه که اکنون در سرزمین ما اتفاق می‌افتد، به سادگی می‌شد حل گردد. یک عذرخواهی صریح و بی‌تکلف با این مضمون که نیت ما پاک و خیر بود و می‌خواستیم فرزند زیباروی شما در این سرزمین پیچ و خم‌های زندگی را به خوبی و با سلامت طی کند، اما خطایی اتفاق افتاد و ما را ببخشید! و می‌شد ادامه دهند بیشتر از حد دخالت کردیم و خجالت زده‌ایم!

یکی خبرنگاری را مستعد ترین شغل برای جاسوسی می داند اما نمی گوید "مدیرمسئولی" چه نسبتی می تواند با نفوذ و جاسوسی داشته باشد! دیگری هم از یاد برده مشرب فکری و رفتاری حاج قاسم را و او را هزینه پندار خود می کند که اگر حاج قاسم نبود فلان و فلان و فلان را داعش به کنیزی می گرفت.

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: ضروری‌‌ترین اقدامی که هم‌اکنون از تمام فعالان سیاسی و نخبگان وفادار به انقلاب و نظام جمهوری اسلامی انتظار می‌رود اینست که صف خود را از صف اغتشاشگران جدا کنند.

روزنامه کیهان نوشت: تمام دل‌مشغولی اغتشاشگران فحاشی و حرمت‌شکنی و حمله به مساجد و پلیس و... از یک طرف، و ترویج بی‌بندوباری و برهنگی از طرف دیگر بود.

روزنامه جمهوری اسلامی در گزارش امروزش به اعتراضات در جریان پرداخت و نوشت: برای اینکه از واقعیت‌های جامعه مطلع شوید، کافی است به چند نمونه از آمار‌ها توجه کنید. مصرف سالانه گوشت هر ایرانی در سال‌های گذشته ۱۲ کیلوگرم بود که سال گذشته به ۶ کیلوگرم رسید و اکنون کمتر از ۴ کیلوگرم است.

جمهوری اسلامی نوشت: افرادی در داخل کشور با حرف زدن‌ها و سخن گفتن‌هایشان و رفتارهای پرایراد و غیرقابل دفاع باعث تشدید ناآرامی‌ها می‌شوند و در حقیقت، نقش بنزین روی آتش را دارند.

ما نتوانستیم فضای رسانه‌ای را شفاف کنیم. کار حرفه‌ای نکردیم. از جاده دوطرفه‌ای که می‌توانستیم داشته باشیم دور شدیم. جاده دوطرفه، رسانه است. پیام از حاکمیت می‌گیرد و به مردم می‌رساند. ازسوی دیگر نیز پیام را از مردم می‌گیرد و به حاکمیت می‌رساند. داد و ستد دوسویه است که رسانه را در جایگاه "رسانا" قرار می‌دهد.

حساسیتی که این روز‌ها در مرز‌های شمال غرب و جنوب کشورمان به لحاظ امنیت ملی احساس می‌شود، از اهمیت زیادی برخوردار است.

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: امام خمینی خاضعانه حاکمان جمهوری اسلامی و صاحب‌ منصبان نظام را که با خون مردم و حمایت آحاد ملت به روی کار آمده‌اند، به دوری از جنگ قدرت و پرهیز از خودمحوری توصیه کرده بودند.

در روزنامه جمهوری اسلامی آمده است: کف جامعه و متن زندگی مردم، هرگز آن چیزی نیست و نخواهد بود که برخی «بولتن ‌نویسان» و پاره‌ای «مشاوران اعظم» جلوه داده و می‌دهند و واقعیت‌های زندگی مردم را نمی‌توان این گونه ساده‌لوحانه و ساده‌انگارانه تحلیل کرد و بر پایه آن سیاست نوشت و به جای تن دادن به راه‌های خردمندانه و درمان‌های عالمانه، برای اینترنت چنین نسخه‌هایی پیچید؛ اقداماتی که جز هزینه برای کشور، بردن آبروی خود و زحمت برای مردم و بدتر از همه، ناامید ساختن جامعه از اصلاح وضع موجود، دستاوردی نخواهد داشت.