روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: اکنون فصل بودجه‌نویسی است و شما آقای رئیس‌ جمهور در جایگاهی قرار دارید که می‌توانید به این وضعیت نابسامان و غیرمنطقی پایان بدهید. این اقدام، عمل به وعده‌ای است که در تبلیغات انتخاباتی دادید و مهم‌تر اینکه اصولاً جلوگیری از به هدر رفتن بودجه کشور از اصلی‌ترین وظایف شماست.

رفتن به سوی تهدیدهای افراطی از قبیل بستن تنگه هرمز و خروج از «ان‌پی‌تی»، که ازجمله شعارهای افراطیون است نه‌تنها مشکلی را حل نخواهد کرد، این خطر را به همراه خواهد داشت که دشمنان ما را در سطح جهانی مجهز به بهانه‌هائی برای وارد کردن اتهام تشنج‌زائی بین‌المللی و به خطر انداختن صلح و امنیت منطقه می‌کند.

یک نماینده مجلس از تهیه طرح سه فوریتی خروج ایران از معاهده پیمان بین‌المللی منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (ان.‌پی.‌تی) و پروتکل الحاقی آن خبر داد. صاحبنظران معتقدند این طرح نیز مانند دو مصوبه قبلی مجلس موجب قفل شدن دیپلماسی می‌شود و به زیان کشور است.

هفته جاری افزایش لحظه‌ای قیمت ارز و طلا و بی‌ثباتی در قیمت‌ها، اثر روانی زیادی را در بازار کسب و کار و فعالیت‌های اقتصادی داشت و جای خالی «تدبیر» را در روز‌های سخت، بیش از پیش آشکار کرد. هرچند این افزایش قیمت‌ها و نابسامانی‌ها به بهانه اثرات روانی مکانیسم ماشه تفسیر و توجیه شد و مدیران اقتصادی و مالی بر بی‌اثری آن تأکید کردند ولی به نظر می‌رسد صاحبان تئوری‌های توهمی همچنان در قالب لفاظی برای بی‌اثر نشان دادن اقدامات تحریمی، از تریبون‌های رسمی بیشتری برخوردارند.

سؤال اینست که چرا یک مفسد اقتصادی که به اعدام و رد مال محکوم شده بود، فقط با پذیرفتن رد مال از اعدام رهائی یافته است؟ حکم این بود که علاوه بر رد مال، اعدام هم بشود ولی با این توجیه عجیب که چون پذیرفته اموال به غارت برده را پس بدهد، حکم اعدام لغو شده است!

روزنامه جمهوری اسلامی درباره نفوذی ها نوشت: حکمرانان نباید به ظاهرسازی‌ها اعتنا کنند. هرکس بیشتر جانماز آب می‌کشد باید بیشتر زیر نظر گرفته شود. اِلی‌کوهن‌ها، اشرف مروان‌ها و کاترین شکدم‌های وطنی زیادی داریم که همچنان مشغول جاسوسی برای دشمن هستند ولی در لباس دوست به فریب دادن مشغولند.

این روزها بار دیگر موضوع بستن تنگه هرمز را بعضی افراد مطرح می‌کنند، همان نسخه قدیمی که هر بار تنشی صورت می‌گیرد، با لحنی قاطع تجویز می‌شود. گویی می‌توان با یک فرمان سیاسی حساس‌ترین شریان انرژی جهان را بست و از تبعات حقوقی، اقتصادی و راهبردی‌ آن بی‌دغدغه عبور کرد.

آنچه در ماجرای خودداری حکومت خودخوانده طالبان از دادن حقابه ایران از هیرمند و هریرود مهم است و باید مورد توجه دولتمردان ایرانی باشد اینست که برخورد طالبان با ایران یک برخورد خصمانه است و هیچ دولتی حاضر نیست در برابر برخورد خصمانه سکوت کند و حتی امتیاز هم بدهد.

با مقدسات علناً بازی می‌کنند تا به مقدس سازی یاران خود بپردازند. با این کار معلوم نیست حرمتی بر یار خود بیافزایند اما حتما اعتبار از مقدسات می‌برند. مشابهت سازی هاشان با شخصیت‌ها و رویدادهای تاریخی و دینی هم فقط ذمه خودشان را زیر بار می‌برد.

این روزها خبری به گوش می‌رسد که حکایت از فعال بودن دولت سایه در پشت ‌پرده تصمیمات وزارت امور خارجه دارد. براساس این خبر، افرادی که سایه سنگینشان بر روی برجام و بسیاری از مذاکرات و تصمیمات، موجب پیدایش مشکلات شدید برای کشور و وارد آمدن خسارات جبران‌ناپذیر شد، همچنان برای سیاست خارجی به ویژه در بخش مذاکرات تعیین تکلیف می‌کنند.