معاون اول رئیس‌جمهور در پانزدهمین جلسه شورای اقتصاد در سال ۱۴۰۳ با تقدیر از تلاش‌های وزیر اقتصاد و دارایی و تیم اقتصادی دولت گفت: اختلاف‌نظر، قبل از تصمیم‌گیری، طبیعی، ارزشمند و مفید است، ولی وقتی تصمیمی گرفته شد همه باید عمل کنند، در دوران مسئولیتم گاهی در مورد برخی تصمیماتی که اجرا می‌کردم، مخالف بودم، اما معتقدم وقتی جمعی از کارشناسان خبره تصمیم گرفتند و بر آن اجماع شد آن تصمیم باید انجام شود.

عباس عبدی می گوید؛ آقای پزشکیان برخلاف آنچه که نمی‌گوید با واقعیت‌های سختی روبرو شده که تصورش را هم نمی‌کرده است. از این نظر هم باید با او هم‌دلی کرد.

محمدجواد ظریف درباره دلایل استعفای خود از معاونت راهبردی ریاست جمهوری نوشت: دیروز به دعوت ریاست محترم قوه قضائیه به دیدار ایشان رفتم. ایشان با اشاره به شرایط کشور توصیه کردند که برای پیشگیری از فشار بیشتر بر دولت، به دانشگاه بازگردم. بنده نیز بی‌درنگ پذیرفتم که همواره خواسته‌ام یار باشم و نه بار.

رئیس جمهور ی تاکید کرد: با امضای ترامپ کلی از نفتکش‌ها و کشتی‌های گاز کشور روی آب مانده و فکر می‌کنند که چطور انرژی را به مقصد برسانیم. عراق، ترکیه و سایر کشورهای بدهکار به ایران بدهی‌شان را پس نمی‌دهند.

رئیس‌جمهور با بیان اینکه ایجاد یاس و ناامیدی به ضرر مردم و جامعه است، گفت: نباید با سخنان خود ناامیدی را در جامعه پمپاژ کنیم. وظیفه همه ما امید آفرینی در جامعه است.

یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: اگر دولت فضای التهابی اقتصادی را مدیریت کند، می‌تواند با امنیت خاطر بیشتری در حوزه دیپلماسی حرکت کند و از حجم نقدها علیه خود نیز بکاهد.

کیهان نوشت: اکنون که رئیس‌جمهور محترم بر بی‌فایده بودن مذاکره با رئیس‌جمهور قلدر و متوهم آمریکا اذعان دارد و به درستی بر وجود راه‌حل مشکلات کشور در داخل و تکیه بر توان داخلی تاکید می‌کند، باید این نگاه تبدیل به دستور واحد دولت شود.

سخنگوی دولت گفت: نباید فراموش کنیم که دولت نیازمند ظرفیت افرادی همچون آقای ظریف است. کل کشور و جامعه به ظرفیت ایشان نیاز دارد.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: اگر بخواهیم تنها به ظرفیت دولت برای حل مشکلات اقتصادی بسنده کنیم چون ظرفیت و امکانات دولت اندک و محدود است نتیجه مطلوب حاصل نخواهد شد.

عباس عبدی نوشت: شنیدم که برای برخی از شرکت‌های تابعه وزارت نفت، حتی تا سه نفر نامزد از سوی سه نماینده معرفی شده است. من خودم پیامکی را دیدم که با صراحت تمام معترض بود که چرا انتصاب پدر همسرش را در فلان شرکت نهایی نکرده‌اند و اتلاف وقت می‌کنند؟ یا پیامکی که اگر فلانی را منصوب نکنید یا فلان بخشنامه را تغییر ندهید، سوال می‌کنیم! در واقع قدرت نظارتی نماینده تبدیل به ابزاری برای امتیازگیری شده است.