منتقدان سینما پشت «بهروز وثوقی» درآمدند

به گزارش سایت خبری مدآرا، محسن امیریوسفی، در نامه‌ای از اعضای هیات انتخاب سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر خواست تا با نمایش «آشغال‌های دوست داشتنی اصل»، اجازه دهند بازی بهروز وثوقی، پس از ۴۱ سال بر پرده سینما دوباره دیده شود.

دو منتقد سینما به این نامه واکنش نشان دادند.

هوشنگ گلمکانی در این رابطه نوشت:

نامه محسن امیریوسفی به هیات انتخاب حشنواره فیلم فجر، ابراز چندباره یک مطالبه فرهنگی و یادآوری یک اجحاف اجتماعی است. به قول امیر پوریا مهم نیست که تقاضای یک فیلم‌ساز برای صدور مجوز حضور بهروز وثوقی بر پرده سینما به جایی نمی‌رسد؛ مهم نفس طرح این درخواست است. محسن امیریوسفی می‌داند که هیات انتخاب جشنواره فجر نه مرجع صدور چنین مجوزی‌ست، و نه حتی واسطه طرح چنین خواسته‌ای. این فقط یک بهانه است و مخاطب قرار گرفتن هیات انتخاب جشنواره هم می‌تواند طنزی به سبک محسن امیریوسفی تلقی شود.

همه می‌دانند که به چنین درخواستی پاسخ مثبت (یا حتی منفی) داده نمی‌شود اما می‌توان آن را باز هم تکرار کرد تا حافظه تاریخی جامعه از یاد نبرد که در چند دهه «مصلحتی سیاسی» بر قانون ترجیح داده شد. طبق قانون اساسی نمی‌توان مانع اشتغال شهروندان به کار مورد علاقه‌شان شد؛ فرقی نمی‌کند که «مطرب»های محبوبی مانند جواد یساری و عباس قادری باشند یا هنرمندان بزرگی چون بهروز وثوقی و محمدرضا شجریان.

امیر پوریا هم در صفحه شخصی نوشت:

اون بخش «خصوصاً چهار سینماگر محترم» خیلی تلخ و در عین حال، قابل درک بود. چون سه نفر دیگر که برای ایفای نقش سد و مانع در هیأت انتخاب حضور دارند

دوم: بلاهت عجیب و متاسفانه گسترده‌ای وجود داره که باعث می‌شه در مقابل این نامه و این درخواست، این طوری موضع بگیریم: با وجود این که در دل و ذهن باهاش موافقیم، بگیم «آخه چرا کارگردان دست به کاری زده که می‌دونه اجازه‌ش رو نمی‌دن». مثل همون واکنشی که بسیاری سینمادوستان و حتی سینماگران در مقابل کار تاریخی آقای کیانوش عیاری در فیلم ازیادنرفتنی کاناپه داشتند. مهم این نیست که اجازه نمی‌دن (هرچند که غیرممکن هم نیست). مهم خود این اقدام، وجه قانونی کار و ثبتش بود