عضو شورای شهر: زاکانی به دنبال مهندسی مشارکت در انتخابات است

به گزارش سایت خبری مدارا: دیدبان نوشت: تهران ول است«، «شهرداری تهران؛ از حل مشکل تا نمایش کارنامه»، «حلقه سیاسی زاکانی، دنبال حکمرانی نمایشی»، این موضوعاتی است که بارها و بارها مهدی اقراریان، عضو شورای شهر تهران از آن خبر داده است. برخی از اعضای منتقد شورا معتقدند که تیم علیرضا زاکانی، شهردار تهران بیش از آن که واقعیت را در شهرداری به نمایش بگذارند، دنبال بزرگنمایی اقدامات خود هستند، چراکه این دوره از مدیریت شهری با آن که شهرداری بیشترین درآمد را کسب کرده است، ضعیف‌ترین کارنامه را نسبت به درآمدش دارد.

هر روز که به انتخابات شوراهای شهر و روستا نزدیک می‌شویم، شهرداری تهران بیشتر به آمارهای پوچ و مهمل روی می‌آورد. این که «شهرداری از تهران تا شانگهای را آسفالت کرده است» یا «شهرداری در این دوره به اندازه تاریخ بلدیه مترو را توسعه داده است»، از جمله آمارهای پوچ و مهملی است که در تبلیغات شهرداری در رسانه‌ها و تبلیغات محیطی به چشم می‌خورد. علاوه بر آن، شهرداری تهران با مجوزی که از شورای شهر گرفته است، تنها یک قراردادش با صدا و سیما ۵ هزار میلیارد تومان است، آن‌هم در سال منتهی به انتخابات شوراها. برخی از اعضای شورای شهر تهران، این اقدامات را در راستای پنهان کردن عملکرد ضعیف شهرداری می‌دانند.

این در حالی است که پرویز سروری، هم‌حزبی و از حامیان زاکانی در شورای شهر تهران، اخیراً با حضور در یک برنامه تصویری، ۵ ماه پیش از انتخابات شورای شهر تهران، تیم خود را برنده این میدان دانست و اعلام کرد: «تغییر مداوم مدیریت شهری به فضای شهر و زندگی مردم آسیب می‌زند. تجربه مدیریت آقای قالیباف نیز نشان داد که استمرار مدیریت، یکی از عوامل اصلی موفقیت در اداره تهران است.» سروری اما در حالی در این مصاحبه بر لزوم ابقای زاکانی تأکید کرد که شهرداری در دوره ششم مدیریت شهری، بیشترین تغییر مدیریتی در بلدیه را به نام خود ثبت کرده است.

مهدی اقراریان عضو  کمیته نظارت شهرداری  تهران درباره وضعیت شهرداری با  دیدبان گفت وگو کرده است ؛ مشروح گفت وگو رادر ذیل می خوانید؛

بسیج دسترسی به امکانات مختص یک جریان سیاسی

مهدی اقراریان، عضو شورای شهر تهران درباره فعالیت زودهنگام  انتخاباتی اطرافیان زاکانی گفت: «وقتی ما در مورد آقای زاکانی به‌عنوان شهردار تهران صحبت می‌کنیم، در خصوص یکی از چهره‌های سیاسی این کشور سخن می‌گوییم که طی دو دوره متوالی از سوی شورای نگهبان به‌عنوان کاندیدای ریاست جمهوری تأیید صلاحیت شده و در جایگاه رقابت‌ها قرار گرفته است، هرچند به‌عنوان کاندیدای پوششی. حتی با وجود این که آقای زاکانی به‌عنوان کاندیدای پوششی در انتخابات شرکت کرد، ولی این مسأله مشخص می‌کند که ما دقیقاً درباره چه شخصی صحبت می‌کنیم.»

او تأکید کرد: «ضرورت دارد که به جریان‌شناسی و تبارشناسی این گروه سیاسی که امروز مدیریت شهر تهران را در اختیار دارند و به تعبیری، هیأت حاکمه شهرداری تهران هستند، پرداخته شود. این که اصلاً از چه زمانی وارد سپهر سیاسی ایران شدند، چه جریان‌های سیاسی در قالب احزاب و گروه‌ها از آن‌ها حمایت می‌کنند، در لایه‌های مختلف حکمرانی اعم از مجلس شورای اسلامی یا بعضی از مجموعه‌ها و نهادهای خاص، چه دسترسی‌ها، امکانات و پشتیبانی‌هایی را می‌توانند برای توسعه فعالیت‌های خود بسیج کنند. این‌ها واقعیت‌هایی است که ما امروز درباره شهرداری تهران با آن مواجه هستیم.»

اختلاف عمیق نیمی از اعضای شورای شهر با حلقه سیاسی درون شهرداری

اقراریان درباره نگرانی اصلی امروز در شهر تهران،  گفت: «آن‌قدر آش شور شده است که صدای بیش از نیمی از اعضای شورای شهری که به‌صورت واقعی برآمده از یک جریان کلی سیاسی هستند هم درآمده است. یعنی امروز ما با شورای شهری مواجه نیستیم که مانند شورای شهر چهارم، بخشی از اعضا متعلق به یک تفکر سیاسی باشند و برخی دیگر متعلق به تفکری متفاوت، بلکه همه از یک جریان سیاسی به شورا راه یافته‌اند. ببینید آقای زاکانی و تیم سیاسی ایشان و تعبیری که من دارم تحت عنوان «خودی‌های اطراف حلقه سیاسی ایشان» آش را شور کرده‌اند که از ابتدای دوره، مکرر و مکرر شاهد تذکرات بیش از نیمی از اعضای شورای شهر علیه این تیم بوده‌ایم.»

عضو شورای شهر تهران ادامه داد: «تراژدی واقعی زمانی بود که رئیس شورای شهر هم به‌صراحت در فضای عمومی به این مسأله پرداخته است. هرچند شهرداری تهران تلاش کرد با استفاده از ظرفیت‌ها و امپراتوری رسانه‌ای خود این مسأله را کمرنگ کند، اما من معتقدم این موضوع نشان‌دهنده یک اختلاف عمیق بین نگاه نیمی از اعضای شورای اسلامی شهر تهران با این حلقه سیاسی درون شهرداری است.»

امید تیم زاکانی به پیروزی در انتخابات با مشارکت حداقلی برای ایجاد تک‌صدایی در جامعه

اقراریان با بیان این که امروز می‌بینیم این حلقه سیاسی دارای رسانه‌های اختصاصی است، تأکید کرد: «تیم آقای زاکانی از رسانه‌های اختصاصی برخوردار است. سؤال اساسی این است که مسیر تأمین منابع مالی این رسانه‌ها به چه صورت است؟ در حال حاضر رسانه‌هایی که از محل بودجه‌های گوناگون عمومی استفاده می‌کنند، به یک دستگاه مدیریت تصویر و افکار جامعه برای کارآمدنمایی آقای زاکانی و حلقه سیاسی پیرامون ایشان تبدیل شده‌اند. همان چیزی که من از آن در سپهر سیاسی ایران به عنوان «حکمرانی نمایشی» یاد می‌کنم و آن را یک چالش جدی در حوزه حکمرانی می‌دانم. این حکمرانی نمایشی فقط متعلق به شهرداری تهران نیست. آقای زاکانی یکی از نمادها و نشانه‌های حلقه بسته‌ای از مدیرانی است که در شطرنج سیاست ایران از خانه‌ای به خانه‌ای دیگر حرکت می‌کنند و حامی‌پروری از جمله مأموریت‌های آنهاست.»

عضو شورای شهر تهران تصریح کرد: «رفتارهای این تیم از گذشته تا امروز باعث ناامیدی بسیاری از مردم در جامعه شده است و اتفاقاً پیامد ناامیدی مردم مشارکت پایین آن‌ها در انتخابات است. من باور دارم که این جریان حکمرانی نمایشی نیازمند یک مشارکت مهندسی‌شده برای پیروزی در انتخابات است. این مسأله برای آن‌ها بسیار مهم است؛ آن‌ها به دنبال مشارکتی مهندسی‌شده هسنتد که یک مشارکت حداقلی در انتخابات خواهد بود، چون در یک مشارکت حداقلی است که این جریان می‌تواند پیروز عرصه انتخابات شود تا یک فضای تک‌صدایی را در جامعه به وجود آورد.»

تهران ول است … ول

اقراریان، سیاسی‌کاری‌های تیم زاکانی را انحراف مدیریت شهری از مسیر اصلی خود تعبیر کرد و گفت: «این انحراف شهرداری تهران از ریل تخصصی چالش اصلی ما است. مسأله اصلی ما این نیست که مثلاً چه تعدادی پروژه در این دوره افتتاح شد یا نشد یا اساساً وعده‌ها چگونه بود. با هزینه‌کرد میلیون‌ها دلار در شهرداری تهران، طبیعتاً کارهایی انجام می‌‎شد و اتفاقاتی می‌افتاد و برخی از این‌ها هم وظایف بدیهی و اولیه مدیریت شهری است. اما امروز با گذشت بیش از چهار سال از دوره فعلی مدیریت شهری، شهرداری تهران همچنان از انجام وظایف اولیه خود که جمع‌آوری مناسب پسماند شهروندان تهرانی است نیز عاجز و ناتوان است. من روزی در صحن شورای شهر گفتم که «تهران ول است … ول.» و واقعاً این رهاشدگی و ول‌شدگی تهران را امروز کاملاً مشاهده می‌کنیم. وضعیت ترافیک تهران و آلودگی هوا نیز از جمله مواردی هستند که نشان‌دهنده همین حکمرانی نمایشی است.»

عضو شورای شهر تهران ادامه داد: «گاهی شهرداری مطرح می‌کند که بسیاری از عوامل ایجادکننده ترافیک یا آلودگی هوا در اختیار آن نیست، اما من معتقدم شهرداری تهران چه در دولت قبل و چه در دولت فعلی، ابتکار عمل را از دست داده است؛ یعنی نهادی که می‌توانست ابتکار عمل داشته باشد و در اداره شهر تهران مؤثر باشد، به دلیل رفتارهای سیاسی گذشته و حال، دچار یک تنزل جدی در جایگاه حکمرانی شده است. از نگاه من که منتقد عملکرد آقای زاکانی هستم، شاید در روزهای اول، شورای شهر فکر می‌کرد که آمدن چهره‌ای مانند آقای زاکانی می‌تواند به ارتقای جایگاه شهرداری تهران برای حل مسائل کمک کند، اما در عمل این‌گونه نشد. پیامد این وضعیت آن بود که چه در دولت گذشته و چه در دولت فعلی، آقای زاکانی نتوانست از جایگاه و ظرفیت شهردار تهران در هیأت دولت استفاده کند تا مشکلات شهروندان تهرانی را حل کند، بلکه بیشتر برای تقویت یک گروه سیاسی متشکل از چند حزب مشخص تلاش شد.»

او تأکید کرد: «حتی کار به جایی رسیده است که این روزها صحبت‌هایی از سوی نماینده حامی آقای زاکانی در صحن شورای شهر می‌بینیم که تذکراتش بیشتر از جنس گزارش شهرداری تهران است. متأسفانه شاهدیم که برخی از همکاران ما در شورای شهر نه در جایگاه نماینده شهروندان، بلکه اکنون در جایگاه روابط‌عمومی شهرداری تهران و در گذشته حتی به‌عنوان مسئول ستاد انتخاباتی شهردار تهران نقش‌آفرینی کرده‌اند. من این را تنزل جایگاه نظارتی شورای شهر تهران می‌دانم.»

پایان کار زاکانی حتی یک روز زودتر هم به نفع شهروندان تهرانی است

اقراریان در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره رویکرد عدم رسیدگی مدیریت شهری تهران به وضعیت پایتخت به دیده بان ایران  گفت: «جالب است که در مصاحبه یکی از اعضای شورای شهر تهران شاهدیم یکی از حمله‌هایی که به دوره گذشته می‌شود، موضوع جابه‌جایی شهرداران است؛ یعنی جابه‌جایی شهرداران تهران که هر کدام عوامل مختلفی داشته و بخشی از آن نیز اجتناب‌ناپذیر بوده است، امروز به‌عنوان یک عملکرد غیرقابل‌قبول و یک نقطه ضعف در رسانه‌های آن‌ها برجسته و تیتر می‌شود. درست است که در دوره گذشته، شاهد جابه‌جایی چند شهردار بودیم، اما شاکله مدیریت شهرداری با جابه‌جایی مدیران دچار چالش جدی نشد.»

عضو شورای شهر تهران ادامه داد: «در دوره فعلی شهرداری اما با وجود این که شهردار با استفاده از روش‌های مختلف تلاش کرده است که جابه‌جایی‌هایی انجام دهد، آن‌هم علی‌رغم این که برخی از اعضای شورای شهر تهران معتقد بوده و معتقد هستند که پایان کار آقای زاکانی حتی یک روز زودتر هم به نفع شهروندان تهرانی است، این موضوع یعنی مسأله جابه‌جایی‌های مدیران، اصلاً مورد توجه قرار نمی‌گیرد و به آن پرداخته نمی‌شود. این دقیقاً یکی از همان استانداردهای دوگانه و سیاست‌زدگی است که ما به‌عنوان جریانی که در عرصه سیاسی کشور فعال هستیم، نسبت به آن انتقاد می‌کنیم. ما با گروهی مواجه هستیم که استانداردهای دوگانه دارد؛ گروهی که آقای زاکانی نماد آن است و ایشان در مصاحبه‌هایش به دولت‌های مختلف حمله‌های مکرر می‌کند. به عنوان مثال، ایشان درباره وعده‌های دولت آقای روحانی در ۱۰۰ روز نخست مصاحبه‌ای دارد. اما خودش مصداق «کوزه‌گری است که در کوزه افتاده» است. یعنی وقتی خودش در جایگاه اجرایی قرار می‌گیرد، وعده‌های نجومی می‌دهد؛ وعده‌هایی که نشان‌دهنده این است که دستش خالی است و ماندگاری خود را وابسته به این وعده‌ها می‌کند.»

او در ادامه خاطرنشان کرد: «هر روز باید پاکت‌های نامه بعدی باز شود. در سیاست‌گذاری، این یک مثال معروف است؛ یعنی رقیب سیاسی خود را تخریب یا حداقل نقد می‌کند که چرا شهردارها را مکرر جابه‌جا کرده است، اما فراموش می‌کند که در دوره‌ای به سر می‌برد که بیشترین میزان جابه‌جایی مدیران ارشد شهرداری در همین دوره اتفاق افتاده است. تا حدی که این موضوع تبدیل به یک طنز شده است.»

کارنامه‌نمایی ملاک عمل قرار گرفته است

اقراریان با اشاره به این که این طنز برای چه اتفاق می‌افتد، بیان کرد: «این جابه‌جایی‌های مکرر به این دلیل است که آقای زاکانی در حال آزمون و خطا برای یادگیری کار در شهرداری است و این بخشی از آن حکمرانی نمایشی است. ما در حوزه مدیریت شهری با آدم‌هایی مواجه هستیم که روی صندلی خودشان نشسته‌اند و فاقد کارایی، کارآمدی و تخصص لازم هستند و پیامد آن، ایجاد نارضایتی انباشته در بدنه شهرداری تهران است که کاملاً قابل مشاهده است.»

عضو شورای شهر تهران تأکید کرد: «در این شرایط چه اتفاقی باید بیفتد؟ افرادی که متعلق به این حلقه خودی که بخشی از آن‌ها اعضای همین گروه و احزاب سیاسی هستند، باید در جایگاه و مسئولیت‌های اجرایی شهرداری قرار بگیرند. چون در جابه‌جایی مهره‌های شطرنج سیاست، میزان حل مشکلات و مسائل ملاک نیست، بلکه ملاک میزان مدیریت افکار عمومی و کارنامه‌نمایی است. همان چیزی که نشان‌دهنده حکمرانی نمایشی است. پیامد این حکمرانی نمایشی، کاهش سرمایه اجتماعی در کشور است؛ یعنی با مردمی مواجه می‌شویم که اعتماد و امید خود را به‌تدریج از دست می‌دهند.»

او افزود: «من اصطلاحی دارم و معتقدم که حکمرانی نمایشی، ایران امروز را در شرایطی قرار داده که ایران تبدیل به «جامعه در انتظار» شده است. این «جامعه در انتظار» دارای مشخصات و مختصات گوناگونی است؛ یکی از ویژگی‌ها این است که کنش فعال در عرصه سیاست ندارد، یعنی در انتخابات‌ها مشارکت نمی‌کند. شما حتی می‌بینید که این الگو به نقطه‌ای می‌رسد که در آخرین انتخابات، با مشارکت کمتر از ۵۰ درصد، رقیب سیاسی یا جریانی که مدعی است کارنامه دارد و کارنامه و توان حل مشکلات کشور را دارد، با چالش مواجه می‌شود.»

برچسب‌زنی به مخالفان و تقدس‌نمایی زاکانی و همراهانش

اقراریان همچنین گفت: «قبلاً هم گفته‌ام و اکنون هم تکرار می‌کنم که تاریخ انقضای استانداردهای دوگانه اصول‌گرایی و اصلاح‌طلبی مدت‌هاست فرارسیده. امروز با نسلی مواجه هستیم که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی متولد شده‌اند و به عملکرد ما در حوزه حکمرانی نقد جدی دارند. یکی از شاخص‌های این نگاهِ تاریخ مصرف گذشته که از منظر من، آقای زاکانی و همراهان ایشان دارند، برچسب زدن است. یعنی در مصاحبه‌هایشان سعی می‌کنند برچسب بزنند و خود را پشت عناوین مقدس و جایگاه‌های مقدس پنهان کنند و از خود تقدس‌نمایی ارائه دهند و به ما می‌گویند که اگر شما ما را نقد کنید، »آب در آسیاب دشمن ریخته‌اید.» در حالی که من معتقدم این جریان، یکی از بزرگ‌ترین سرمایه‌های دشمنان ملت ایران است، زیرا با رفتار اشتباه، حکمرانی نظارت‌گریز و این که خود را در هاله‌ای از مصونیت و ممنوعیت برای نقد می‌بینند، بذر ناامیدی را در دل جوانان این کشور می‌کارند. این تفکر برای شهر تهران، خطری جدی است که می‌تواند آینده شهر را با بحران‌های عمیق مواجه کند.»

صدا و سیما در اختیار تفکر نزدیک به زاکانی است

عضو شورای شهر تهران با بیان این که این جریان، دل در گرو بازی‌های رسانه‌ای و عدم مشارکت مردم در انتخابات دارد، تأکید کرد: «معتقدم امروز ضروری‌ترین کار، مشاهده واقعیت چالش‌ها و مشکلات تهران است. تا نجات تهران به رسمیت شناخته نشود و نسخه‌ای برای آن تدوین نشود، نمی‌توان امید را به جامعه بازگرداند. به نظر من، امید زمانی به جامعه بازمی‌گردد و مشارکت پای صندوق‌های رأی افزایش پیدا می‌کند که شهروندان تهرانی شاهد حل واقعی مشکلات خود باشند.»

اقراریان افزود: «من تلاش کردم که در این دوره شورا، گفتمان تمرکززدایی از پایتخت را مطرح کنم. با وجود این که برخی از رسانه‌ها، سال‌هاست ما در فهرست سیاه آن‌ها قرار داریم و صحبت‌های ما را منعکس نمی‌کنند و با وجود این که صداوسیما در اختیار تفکری نزدیک به آقای زاکانی است، ما تلاش کرده‌ایم گفتمان تمرکززدایی از پایتخت را مطرح کنیم و می‌بینیم که کم‌کم در ادبیات استاندار و رئیس‌جمهور نیز این موضوع شکل گرفته است.»

او در پایان خاطرنشان کرد: «امیدوارم همه کسانی که دل در گرو نجات تهران دارند، با وجود اختلاف‌نظرهای سیاسی، تلاش کنند تا شورای هفتم، شورایی باشد که شهرداری تهران را بر مدار عقلانیت، کارآمدی، تخصص‌گرایی و مدیریت توسط پرسنل و کارکنان شهرداری تهران، قرار گیرد. به نظر من، کارکنان شهرداری یکی از بزرگترین سرمایه‌های این شهر هستند که باید در مقابل نیروهای وارداتی که در روزهای منتهی به انتخابات، سوار بر اتوبوس‌ها به شهرداری تهران منتقل می‌شوند، ایستادگی کنند.»