بلومبرگ: بانک‌های زیرزمینی چین مشغول پولشویی برای قاچاق مواد مخدر در آمریکا و سرقت ارزهای دیجیتال توسط هکرهای کره‌شمالی هستند
بلومبرگ نوشت: شرکت‌های چینی در تقریباً تمام صنایع قانونی که وارد آن شده‌اند، از فولاد تا کشتی‌سازی، باتری تا خودروهای برقی، سلطه یافته‌اند. آن‌ها با کاهش هزینه‌ها و قیمت‌ها، موجب نگرانی بی‌پایان در کشورهای ثروتمندی شده‌اند که صنعت خود را در حال کوچک شدن می‌بینند.
به گزارش سایت خبری مدارا؛ انتخاب: بلومبرگ نوشت: شرکت‌های چینی در تقریباً تمام صنایع قانونی که وارد آن شده‌اند، از فولاد تا کشتی‌سازی، باتری تا خودروهای برقی، سلطه یافته‌اند. آن‌ها با کاهش هزینه‌ها و قیمت‌ها، موجب نگرانی بی‌پایان در کشورهای ثروتمندی شده‌اند که صنعت خود را در حال کوچک شدن می‌بینند. اکنون سازمان‌های زیرزمینی چینی یکی از بزرگ‌ترین صنایع غیرقانونی جهان را تصاحب می‌کنند؛ شبکه‌های پولشویی بین‌المللی که جرایمی همچون قاچاق مواد مخدر و سرقت ارزهای دیجیتال توسط هکرهای کره‌شمالی را تسهیل می‌کنند.
در ادامه این مطلب آمده است: چون پول‌شویان گزارش‌های مالی سه‌ماهه منتشر نمی‌کنند، دانستن دقیق اندازه صنعت آن‌ها دشوار است. وزارت خزانه‌داری آمریکا تخمین زده است که حدود ۱۵۴ میلیارد دلار از عواید غیرقانونی—عمدتاً حاصل فروش مواد مخدر در آمریکا توسط کارتل‌های مستقر در مکزیک—هر سال از طریق چین جریان می‌یابد. این نشان می‌دهد که شبکه‌های چینی بخش اعظم پول حاصل از مواد مخدر در آمریکا را می‌شویند؛ مبلغی که بر اساس مطالعه‌ای معتبر توسط دفتر تحلیل اقتصادی در سال ۲۰۱۷، حدود ۱۵۳ میلیارد دلار برآورد شد. «شبکه‌های پولشویی چینی جهانی و فراگیر هستند»، آندریا گاکی، مدیر شبکه اجرای جرایم مالی وزارت خزانه‌داری (FinCEN)، در یادداشتی در ماه اوت هشدار داده و بانک‌ها را به احتیاط فراخوانده است.
مانند بسیاری از صنایع چینی دیگر که وارد بازارهای جدید شده‌اند، پول‌شویان آن از طریق کاهش هزینه‌ها و نوآوری رقبا را کنار زده‌اند. خدمات سنتی پولشویی قادر به رقابت با کارایی، گستره فعالیت و کارمزدهای ناچیز شبکه‌های چینی نیستند. گذشته از این، قاچاقچیان مواد مخدر مکزیکی اغلب از صرافی‌های پزو در بازار سیاه استفاده می‌کردند که دلارها را از طریق پرداخت هزینه کالاهای صادراتی از آمریکا به مکزیک می‌شستند؛ کالاهایی که سپس به پزو فروخته می‌شدند. به گفته کریس اربن، مأمور سابق اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا (DEA)، چون این شبکه‌ها با کارتل‌ها مرتبط بودند، «هر فردی که درگیر بود با خطر دائمی خشونت، سرقت و دخالت نیروهای انتظامی مواجه می‌شد». پیش‌تر، پول‌شویان کارمزدی ۷ تا ۱۰ درصدی می‌گرفتند. اما شبکه‌های جدید تنها ۱ تا ۲ درصد دریافت می‌کنند؛ موضوعی که باعث شده آن‌ها به گفته آقای اربن «به‌نوعی کودتایی بی‌خون‌ریزی انجام دهند».
موفقیت شبکه‌های پولشویی چینی ناشی از ترکیب نوآوری فنی، مازاد تجاری چین و از همه مهم‌تر، کنترل‌های سخت‌گیرانه ارزی است که طبق آن مردم نمی‌توانند بیش از ۵۰ هزار دلار در سال از کشور خارج کنند. این ترکیب فرصتی ایجاد کرده برای یک تجارت سه‌طرفه که به قاچاقچیان مواد مخدر اجازه می‌دهد دلارهای غیرقانونی را از آمریکا خارج کنند، به چینی‌ها امکان می‌دهد یوان را از کشور خارج کنند، و عواید را به پزو یا هر ارز دیگری که کارتل‌ها می‌خواهند تبدیل کند.
برای درک چگونگی این کار، باید از رایج‌ترین و ظریف‌ترین روش این شبکه‌ها برای شستن پول شروع کرد: تراکنش آینه‌ای. سازوکار آن ساده است. گام نخست: کارتل مواد مخدر، کوکائین یا ماده مخدر دیگری را به آمریکا منتقل می‌کند که در آنجا در برابر دلار فروخته می‌شود. حال مادری ثروتمند در شانگهای را تصور کنید که می‌خواهد برای پسرش که در نیویورک تحصیل می‌کند، خانه بخرد. او با واسطه‌ای آنلاین تماس می‌گیرد که او را با فردی که دلار آمریکایی می‌فروشد، مطابقت می‌دهد. آن مادر یوان را به حساب بانکی تحت کنترل واسطه در چین منتقل می‌کند. تقریباً هم‌زمان، واسطه ترتیبی می‌دهد که معادل دلاری مبلغ (پس از کسر کارمزد اندک) به حسابی در آمریکا که مادر به آن دسترسی دارد واریز شود. پول لازم برای پیش‌پرداخت آماده است. هیچ پولی در این مرحله مرزهای بین‌المللی را رد نمی‌کند.
در مرحله سوم، واسطه—که ممکن است هر جایی از جهان که در آن مهاجران چینی حضور دارند، فعالیت کند—باید کارتل مواد مخدر را به ارزی که می‌خواهد، بازپرداخت کند. بخشی از یوان در چین ممکن است برای خرید پیش‌سازهای شیمیایی تولید فنتانیل در مکزیک استفاده شود. یا از یوان برای خرید کالاهای قانونی چینی استفاده می‌شود که به مکزیک یا هر کشور دیگری که ارز مورد نیاز را دارد صادر می‌شوند. هیچ رد کاغذی تراکنش‌های آینه‌ای را به هم متصل نمی‌کند. تنها مدرک، پیام‌هایی در واتس‌اپ و تلگرام است. اما نهادهای قانونی آمریکا به دلیل رمزنگاری سرتاسری به آن‌ها دسترسی ندارند: پلیس نمی‌تواند همانند گذشته خطوط تلفن را شنود کند. آقای اربن می‌گوید: «ما انگار دوباره در عصر حجر کار می‌کنیم.»
شبکه‌های پولشویی پیشین، مانند آن‌هایی که در دهه ۱۹۸۰ توسط کارتل‌های کلمبیایی ایجاد شدند، با استرداد، توقیف اموال و همکاری آمریکا و کلمبیا از بین رفتند. اما شبکه‌های چینی ممکن است بسیار سخت‌تر مختل شوند. گرچه معمولاً توسط افرادی با ارتباطات چینی اداره می‌شوند، اما در حوزه‌های قضایی بسیار بیشتری فعالیت دارند، به مشتریان ثروتمند در کنار مجرمان خدمت می‌کنند و در شکاف میان نظام‌های مالی ناسازگار فعالیت می‌کنند. علاوه بر این، چون آن‌ها به چندین صنعت زیرزمینی خدمت می‌کنند، مبالغ گردش‌مالی عظیم است. تنها کلاهبرداری‌های آنلاین توسط باندهای منشأ چینی در جنوب شرق آسیا سالانه حدود ۵۰۰ میلیارد دلار عواید تولید می‌کند. بخشی از آن دوباره در صنعت سرمایه‌گذاری می‌شود، اما بخش زیادی نیاز به پولشویی دارد.
بانک‌های زیرزمینی روش‌های فراوانی برای پنهان‌سازی پول‌های غیرقانونی دارند، علاوه بر تراکنش آینه‌ای سه‌طرفه که توضیح داده شد. گاهی پول با استفاده از فاکتورهای جعلی و محموله‌های ساختگی جابه‌جا می‌شود، علاوه بر صادرات واقعی. یا پول از طریق کازینوها شسته می‌شود. در اوایل دهه ۲۰۰۰، چینی‌های ثروتمند به دلال‌هایی به نام «جانکت» یوان می‌پرداختند تا سفرهای قمار به ماکائو ترتیب دهند. هنگام ورود، این مشتریان با چیپ‌های کازینو مواجه می‌شدند. پس از چند شرط کوچک، می‌توانستند «برد» خود را به دلار هنگ‌کنگ نقد کنند و پول را در بانک‌های هنگ‌کنگ سپرده‌گذاری یا به خارج منتقل کنند.
پول‌شویان اغلب چندین تکنیک را با هم ترکیب می‌کنند. یک پرونده مقیاس زیرساخت پولشویی ساخته‌شده توسط مجرمان را نشان می‌دهد. در اکتبر، دادستان‌های آمریکایی کیفرخواستی علیه چن ژی، تاجر کامبوجی و بنیان‌گذار پرینس گروپ—که ظاهراً یک شرکت توسعه املاک و خدمات مالی است—منتشر کردند. اما طبق ادعای دادستان‌ها، این گروه یکی از بزرگ‌ترین امپراتوری‌های جنایی آسیا نیز بوده است. آقای چن که تابعیت کامبوج، وانواتو، قبرس و سنت‌لوسیا را داشت، در فوجیان، استانی در جنوب‌شرقی چین و زادگاه برخی از مشهورترین پول‌شویان و مجرمان سایبری جهان، متولد شد. پس از سرکوب فساد در سال ۲۰۱۲ بسیاری از این مجرمان به خارج، عمدتاً به کامبوج، میانمار و فیلیپین گریختند.
از سال ۲۰۱۸ پرینس گروپ ظاهراً میلیاردها دلار را از کلاهبرداری‌های آنلاین که روزانه ۳۰ میلیون دلار درآمد داشت سرقت کرده بود. تا سال ۲۰۲۰، آقای چن ۱۲۷٬۲۷۱ بیت‌کوین اندوخته بود (که هنگام توقیف در ماه گذشته ۱۵ میلیارد دلار ارزش داشت). او برای شستن این پول از شبکه‌های پیچیده استفاده می‌کرد: عملیات استخراج رمزارز که از بزرگ‌ترین‌های جهان بود، سکوهای شرط‌بندی آنلاین، شرکت‌های صوری و خدمات حرفه‌ای پولشویی که پول کثیف را با پول قانونی مخلوط می‌کردند. پرینس گروپ و آقای چن هرگونه تخلف را انکار کرده‌اند.
این شیوه آمیختن کسب‌وکارهای به‌ظاهر قانونی با فعالیت‌های پولشویی در سراسر بانکداری زیرزمینی چینی رواج دارد. هویوان گَرَنِتی، یک بازار آنلاین چینی‌زبان، حدود سال ۲۰۲۱ برای خرید و فروش ملک، خودرو و سایر کالاها و خدمات راه‌اندازی شد. طبق گزارش شرکت تحلیل بلاکچین «الیپتیک»، این پلتفرم سالانه میلیاردها دلار تراکنش داشت. اما همراه با کسب‌وکار قانونی خود، ادعا می‌شود که این پلتفرم یک مرکز همه‌کاره برای مجرمان بود: نوعی «مارکت‌پلیس فیس‌بوکی» برای کلاهبرداری. (هویوان و شرکت‌های وابسته آن هرگونه تخلف را رد کرده‌اند.)
در اکتبر، وزارت خزانه‌داری آمریکا دسترسی گروه هویوان، شرکت مادر، به سیستم بانکی آمریکا را قطع کرد و آن را متهم کرد که یک «گره حیاتی برای شستن عواید سرقت‌های سایبری انجام‌شده توسط جمهوری دموکراتیک خلق کره» است. همچنین این پلتفرم برای مجرمان فعال در کلاهبرداری‌های مالی آنلاین موسوم به «قصابی خوک» پولشویی می‌کرد؛ کلاهبرداری‌هایی که در آن مجرمان اعتماد قربانیان را جلب کرده و سپس پولشان را می‌ربایند.
وزارت خزانه‌داری تخمین می‌زند که این شبکه دست‌کم ۴ میلیارد دلار عواید غیرقانونی را بین اوت ۲۰۲۱ و ژانویه ۲۰۲۵ جابه‌جا کرده است.
آجر و کلیک
همه تراکنش‌ها مجازی نیستند، به‌ویژه زمانی که شبکه‌های پولشویی نیاز دارند پول نقد را دوباره وارد سیستم بانکی قانونی کنند. برای این کار آن‌ها اغلب پول‌قاچاق‌ها یا «قاچاقبران مالی» را به خدمت می‌گیرند—نوجوانان یا افراد فقیر ناآگاه که مجرمان از آن‌ها برای افتتاح حساب بانکی و انتقال پول بدون افشای هویت خود استفاده می‌کنند. در سال ۲۰۲۲ «دنیل» (نام واقعی نیست)، یک جوان سنگاپوری که ظرف‌شور بود، از سوی دوستی دعوت شد تا با افتتاح چند حساب بانکی ۶۰۰ دلار درآمد کسب کند (دو برابر حقوق ماهانه‌اش). ظرف چند هفته، صورت‌حساب‌هایی با تراکنش‌های صدها هزار دلاری دریافت می‌کرد. او می‌گوید پنج نفر از دوستانش نیز به همین شکل استخدام شدند. او از خوش‌شانس‌ها بود؛ برخی دوستانش به زندان افتادند.
تکنیک‌های مشابه در جاهای دیگر نیز استفاده می‌شود. وزارت خزانه‌داری بریتانیا در گزارشی به پارلمان اشاره کرده که شبکه‌های بانکی جنایی چینی از دانشجویان چینی به‌عنوان پول‌قاچاق یا حاملان نقدی استفاده می‌کنند. گاهی حساب‌ها با استفاده از نشانی‌های جعلی توسط کارکنان فاسد بانک باز می‌شوند. در یک مورد، بانک آمریکا گفت که با استفاده از سیستم‌های نظارتی خود «فعالیت غیرقانونی را شناسایی کرده، کارکنان را اخراج و با مجریان قانون همکاری کرده است که نهایتاً افراد دخیل را محاکمه کردند.»
اگرچه کشورهایی مانند آمریکا و بریتانیا در حال اقدام علیه این شبکه‌ها هستند و برخی را با موفقیت تحت پیگرد قرار می‌دهند، اما در واقع مشغول بازی «موش و چکش» (whack-a-mole) هستند. برچیدن کامل این شبکه‌ها نیازمند همکاری نزدیک با چین است—همکاری که این روزها کمیاب شده است.
اخبار مرتبط:
