روزنامه جمهوری اسلامی: وزیر طالبان درباره حقابه هیرمند شیادی می‌کند
نورالدین عزیزی، وزیر صنعت و تجارت افغانستان که برای توافق پیرامون احداث مسیر دوم مرز میلک، افزایش مراودات مرزی و بهره‌برداری بیشتر از بندر چابهار به سیستان سفر کرده بود در مواجهه با مطالبه تأمین حقابه ایران از رودخانه هیرمند، خشکسالی افغانستان را عامل عدم پرداخت حقابه سیستان دانست و گفت خدای ناخواسته دشمنی و انگیزه‌ای برای انحراف مسیر آب نداریم. آنچه جریان دارد، یک وضعیت طبیعی ناشی از خشکسالی شدید است!
به گزارش سایت خبری مدارا؛ فرشید عابدی روزنامه نگار سیستانی در روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: نورالدین عزیزی، وزیر صنعت و تجارت افغانستان که برای توافق پیرامون احداث مسیر دوم مرز میلک، افزایش مراودات مرزی و بهره‌برداری بیشتر از بندر چابهار به سیستان سفر کرده بود در مواجهه با مطالبه تأمین حقابه ایران از رودخانه هیرمند، خشکسالی افغانستان را عامل عدم پرداخت حقابه سیستان دانست و گفت خدای ناخواسته دشمنی و انگیزه‌ای برای انحراف مسیر آب نداریم. آنچه جریان دارد، یک وضعیت طبیعی ناشی از خشکسالی شدید است!
تناقض گویی وزیر طالبان نشان از شیادی طالبان در خصوص رویکرد سیاسی افغانستان دارد. علت اصلی عدم تأمین حقابه رودخانه هیرمند از جانب حکام افغانستان، انحراف آب این رودخانه به سمت شوره‌زار گودزره است اما وزیر طالبان در وهله نخست خشکسالی حاکم بر افغانستان را عامل عدم پرداخت حقابه ذکر کرده سپس به موضوع انحراف آب اشاره کرده و مدعی شده که حکومت خودگردان طالبان انگیزه‌ای برای انحراف آب ندارد.
علاوه بر این که نورالدین عزیزی دراین زمینه دچار تناقض گویی شده، پیرامون دو مسئله “خشکسالی” و نداشتن انگیزه برای انحراف آب رود “هیرمند” نیز به طور فاحش دروغ گفته است.
پس از بهره‌برداری از بند کمال خان، با توجه به سامانه انحرافی این سازه آبی، هر ساله غالب سیلاب رودخانه هیرمند به شوره‌زار گودزره منحرف می‌شود، تصاویر ماهواره‌ای روی این ادعا صحه می‌گذارند. بعضی سال‌ها دو میلیارد و بعضی سال‌ها مانند سال آبی گذشته تا چهار میلیارد متر مکعب آب به سمت شوره‌زار گودزره منحرف شده است. علی‌رغم ادعای وزیر صنعت و تجارت طالبان، همزمان با افتتاح بند کمال خان، وزارت آب و انرژی و شرکت انکشاف ملی افغانستان در دوره جمهوریت رسما اعلام کردند که بند مذکور برای احیای ۴۹ هزار هکتار از اراضی گودزره و اسکان ۴۹ هزار خانواده پشتون احداث و به بهره‌برداری رسیده است.
این اقدام افغانستان در راستای سیاست مهندسی اجتماعی و گسترش و اسکان پشتون‌های ناقل با هدف حفظ قدرت از دوره یعقوب خان تا کنون درحال انجام است. پس از بهره‌برداری از بند کمال خان، ریاست جمهوری اشرف غنی چندان دوام نیافت و ذیل توافق دوحه، افغانستان را به طالبان تسلیم کرد اما به‌رغم تغییر حکومت،انحراف سیلاب رودخانه هیرمند توسط بند کمال خان استمرار دارد و حتی کمیسار آب افغانستان در دوره طالبان در جلسه کمیساران آب ایران و افغانستان با اصلاح سازه بند مذکور صراحتا مخالفت کرد.
اگر حکومت خودخوانده طالبان انگیزه‌ای برای انحراف آب رود هیرمند ندارد، چرا با اصلاح بند کمال خان صریحا مخالفت کرد؟ چرا باید سیلاب رود هیرمند به جای استفاده کشاورزان بلوچ ولایت نیمروز افغانستان و تأمین حقابه هیرمند به شوره‌زار گودزره بریزد؟ اگر انحراف آب به گودزره برای احیای اراضی آن منطقه نیست، پس مصداق هدر دادن آب است که از لحاظ شرعی به آن ایراد وارد است. استمرار انحراف رود هیرمند به سمت گودزره و عدم پرداخت حقابه به بهانه واهی خشکسالی، به معنای ادامه رویکرد سیاست دوره جمهوریت نیست؟ اگر طالبان انگیزه‌ای برای انحراف آب رودخانه هیرمند ندارند، می‌توانند با اصلاح سامانه انحرافی بند کمال خان، حسن نیت خود را اثبات کنند.
اخبار مرتبط:
