به گزارش سایت خبری مدارا: انتخاب نوشت: کایلی اتوود در سیانان نوشت: رئیسجمهور دونالد ترامپ گفته است که باور دارد روزهای قدرت نیکولاس مادورو، رئیسجمهور ونزوئلا، به پایان نزدیک شده و حملات زمینی در داخل ونزوئلا ممکن است.
در ادامه این مطلب آمده است: کارشناسان میگویند آمریکا در حال حاضر داراییهای نظامی لازم برای انجام یک عملیات گسترده بهمنظور برکناری مادورو را در اختیار ندارد، هرچند ترامپ انجام عملیات مخفیانه در داخل ونزوئلا را تأیید کرده است، همانطور که CNN گزارش داده.
اما اگر ترامپ دستور حملات در داخل ونزوئلا با هدف برکناری مادورو را صادر کند، ممکن است با چالشهای جدی روبهرو شود؛ از جمله اپوزیسیونِ از هم گسسته و ارتشی که آمادهٔ شورش است، همچنین واکنش سیاسی منفی در داخل آمریکا برای رئیسجمهوری که وعده داده بود از درگیریهای پرهزینه خارجی دوری کند.
CNN گزارش داد که ترامپ اوایل همین هفته برای بررسی گزینههای بهروزشدهٔ اقدام نظامی در داخل ونزوئلا جلسه توجیهی دریافت کرده است؛ گزینهای که کاخ سفید مدتی است در حال بررسی آن است. طبق گزارش CNN، دولت هنوز تصمیمی دربارهٔ آغاز حملات نگرفته بود، هرچند ارتش آمریکا بیش از دوازده کشتی جنگی و ۱۵ هزار نیرو را در چارچوب عملیاتی که پنتاگون پنجشنبه با نام «عملیات نیزهٔ جنوبی» اعلام کرد، به منطقه منتقل کرده است.
تمرکز داراییهای نظامی و تهدید به حملات بیشتر، فراتر از عملیات جاری علیه قایقهای حملکنندهٔ مواد مخدر، فشار بر مادورو را افزایش داده است. مقامات دولت میگویند او باید از قدرت کنار برود و او را به ارتباط نزدیک با باند «ترین د آراگوا» و هدایت تلاشهای قاچاق مواد مخدر متهم میکنند.
اما اگر مادورو از ونزوئلا بگریزد یا در حملهای هدفمند کشته شود، کارشناسان نگران ایجاد یک حکومت نظامی در کشور یا تقویت دیکتاتوری دیگری مشابه مادورو هستند.
به گفته کارشناسان و مقامات سابق، اعضای دیگری از جریان «چاویسمو» ــ ایدئولوژی سیاسی چپگرایی متعلق به هوگو چاوز، رهبر سابق ونزوئلا که مادورو ادامهدهندهٔ آن است ــ ممکن است قدرت را به دست بگیرند و کشور را تحت حکومتی حتی سختگیرانهتر قرار دهند.
خوان گونزالس، پژوهشگر مؤسسه مطالعات آمریکاهای دانشگاه جورجتاون و مقام سابق دولت بایدن که بر منطقه تمرکز داشته، گفت: «مادورو گفته بود: ‘میخواهید از شر من خلاص شوید؟ فکر میکنید اوضاع بهتر میشود؟’ این موضوعی است که باید درباره آن فکر کرد، زیرا مادورو در داخل چاویسمو فردی میانهرو محسوب میشود و ممکن است کسی دیگر با حمایت ارتش بهجای اپوزیسیون قدرت را غصب کند.»
سناریوی دیگری میتواند حکومت نظامی باشد.
جان بولتون، مشاور امنیت ملی سابق ترامپ در دوره اول او، گفت: «اگر ارتش همچنان منسجم باشد ــ و هیچ نشانهای خلاف این موضوع نمیبینیم ــ با چالش یا برکناری مادورو فرو نمیپاشد. آنها طبق انضباط خود عمل خواهند کرد، کنترل نظامی را اعمال خواهند نمود و هر کسی را که به خیابانها بیاید سرکوب میکنند.»
مادورو که حلقهٔ نزدیکانش ترکیبی از غیرنظامیان و افسران نظامی است که اغلب با یکدیگر در رقابتاند، کنترل محکمی بر دولت خود دارد و توانسته میان جناحهای رقیب تعادل برقرار کند. نیروهای خارجی مانند گروههای شورشی کلمبیا که از خاک ونزوئلا عملیات میکنند یا شبکههای قاچاق مرتبط با کوکائین، طلا و مواد معدنی، وضعیت را پیچیدهتر کردهاند.
اگر مادورو از صحنه حذف شود، این نیروهای متضاد میتوانند کشور را پارهپاره کنند و ونزوئلا را به سوی جنگ داخلی سوق بدهند، کارشناسان گفتند.
یک دیپلمات غربی که سالها در ونزوئلا فعالیت داشته و به دلیل عدم مجوز برای صحبت با رسانهها نخواست نامش فاش شود، گفت: «چه خوشتان بیاید چه نه، مادورو ضامن تعادل است. همه میدانند او از نظر سیاسی از زمان انتخابات سال گذشته مرده است، اما اگر کنار برود کسی نیست که بتواند وضعیت موجود را حفظ کند… بنابراین همه دور او جمع میشوند.»
چهرههای مخالف
دولت ترامپ ممکن است امیدوار باشد که چهرههای اپوزیسیون ونزوئلا بتوانند در خلأ قدرت پس از برکناری مادورو وارد عمل شوند؛ سناریویی که دولت اول ترامپ هنگام حمایت از خوان گوایدو، رهبر اپوزیسیون ونزوئلا، پس از انتخابات ۲۰۱۸ که به گفته بسیاری تقلبی بود، مطرح کرده بود.
دولت ترامپ گوایدو را در سال ۲۰۱۹ بهعنوان رهبر مشروع ونزوئلا به رسمیت شناخت، اما تلاش برای کودتا همان سال ناکام ماند و او هرگز موفق نشد قدرت را به دست بگیرد.
یک گروه کنونی اپوزیسیون به رهبری ادموندو گونزالس ــ که سال گذشته در انتخاباتی که آمریکا اعلام کرد مادورو آن را باخته، نامزد ریاستجمهوری بود ــ میگوید برنامهای صدساعته برای گذار قدرت از مادورو به گونزالس دارد. اما کارشناسان میگویند این گروه بدون حمایت مستمر آمریکا ــ و احتمالاً حضور نظامی آمریکا ــ نه در کوتاهمدت و نه در بلندمدت موفق نخواهد شد.
خوان گونزالس گفت: «این تصور که یک عضو اپوزیسیون بتواند بلافاصله حکومت کند غیرممکن است. بدون تأمین امنیت از سوی آمریکا، هیچ راهی برای تضمین امنیت یا توانایی حکومت آنها وجود ندارد. همه تصور میکنند حذف مادورو پایان کار است، اما در واقع تازه آغاز روندی طولانی و دشوار خواهد بود.»
مقامات آمریکایی همچنین گفتهاند ادموندو گونزالس ــ که اکنون در اسپانیا اقامت دارد ــ بر اساس نتیجه انتخابات سال گذشته، رهبر مشروع ونزوئلاست. آمریکا همچنین حمایت محدود از رهبر دیگر اپوزیسیون، ماریا کورینا ماچادو، که پس از انتخابات در کشور مخفی شده، ارائه کرده است. این حمایت شامل کمکهایی مانند تأمین تجهیزات ارتباطی امن است.
اما برای حفظ قدرت هر یک از رهبران احتمالی اپوزیسیون، نوع حمایتی که نیاز است فراتر از تأمین یک دستگاه امن است؛ به گفته کارشناسان، این شامل بازسازی ارتش، آزادسازی منابع مالی ونزوئلا و آموزش نیروهای پلیس خواهد بود.
دشمنان اپوزیسیون در داخل ونزوئلا تنها مادورو نیستند. کارشناسان میگویند اپوزیسیون با دشمنی ارتش ونزوئلا، گروههای شبهنظامی موسوم به «کولکتیو»، گروه چریکی ELN از کلمبیا که در ونزوئلا پایگاه دارد و سایر گروههای جنایتکار روبهرو خواهد بود.
نامشخص است که ترامپ تا چه حد مایل است از هر رهبر اپوزیسیونی که قصد برکناری مادورو دارد حمایت کند. اما به گفته مقامات، این حمایت باید مستمر باشد تا از تبدیل شدن کشور به یک دولت ورشکسته جلوگیری کند.
چنین حضور طولانیمدت نظامی آمریکا خطر برهمزدن ائتلاف سیاسی را دارد که ترامپ را با وعده دوری از جنگهای خارجی به قدرت رساند.
یک کارمند جمهوریخواه کنگره گفت: «مردم آمریکا به ترامپ رأی ندادند تا کشور را وارد یک درگیری طولانیمدت در آمریکای لاتین کند. به همین دلیل جلب تعهد بلندمدت ترامپ برای حمایت از اپوزیسیون چالشی جدی است. و بدون آن حمایت، این طرح موفق نخواهد شد.»
با این حال برخی بر این باورند که اگر ترامپ اکنون از فرصت احتمالی برکناری مادورو عقبنشینی کند، ممکن است این اقدام بهعنوان یک فرصت از دسترفته تلقی شود.
الیوت آبرامز، مقام ارشد سابق وزارت خارجه در دولت اول ترامپ، گفت: «ترامپ مادورو را یک تروریست مواد مخدر و قاچاقچی نامیده و یک ناوگان عظیم گرد آورده. اگر اکنون عقبنشینی کند و مادورو باقی بماند، تمام حرفهای “دکترین جدید مونرو” و ایدهٔ تسلط بر نیمکرهٔ خودمان از دست میرود.»
درگیریها
در حالی که برخی میگویند برکناری مادورو میتواند بدون حضور طولانیمدت نیروهای آمریکایی روی زمین انجام شود، اما تأکید میکنند که تعهد آمریکا پس از هرگونه حملهٔ نظامی باید طولانی باشد، در غیر این صورت تلاشها بهسرعت فرو میپاشد.
یکی از دیپلماتهای منطقه گفت: «اگر قدرت بهصورت قاطع استفاده شود، میتواند یک ارتش کامل را از هم بپاشاند. اما هر اقدامی نمیتواند کوتاهمدت باشد. استفاده از زور باید نتیجه ایجاد کند و با یک راهحل سیاسی همراه با حمایت آمریکا پیوند داشته باشد؛ برنامهریزی برای این حمایت در بازه ۵ تا ۱۰ سال.»
رژیم مادورو از سوی روسیه، چین و کوبا به شیوههای مختلف حمایت میشود. کارشناسان نگراناند که اگر حملات آمریکا داراییهای این کشورها را هدف قرار دهد، درگیری بهسرعت تشدید شود. هرچند بعید است این کشورها نیروهای خود را برای دفاع از ونزوئلا اعزام کنند، اما حمایت آنها میتواند اثر حملات آمریکا را خنثی کند.
این موضوع پیشتر نیز اتفاق افتاده است.
بولتون گفت: «در سال ۲۰۱۹، اپوزیسیون فکر میکرد کوباییها برنامه کودتای آنها را کشف کردهاند و اقداماتی برای ناکام گذاشتن تلاششان انجام دادهاند.»
عامل پیچیدهٔ دیگر این است که ممکن است مادورو پیش از اقدام مستقیم آمریکا برای برکناری او، به داراییهای آمریکا در منطقه حمله کند.
هنری زیمر، کارشناس منطقهای مرکز مطالعات راهبردی و بینالمللی، گفت: «این احتمال وجود دارد که اگر مادورو تصور کند در حال سقوط است، چیزی را که برای آمریکا مهم است هدف قرار دهد ــ مثلاً سکوهای نفتی در دریای کارائیب. این ممکن است قماری باشد که او برای آسیب زدن به منافع آمریکا انجام دهد.»
دولت ترامپ رسماً همچنان میگوید افزایش حضور نظامی در آمریکای لاتین صرفاً بر عملیات ضد مواد مخدر متمرکز است ــ نه برکناری مادورو. کارشناسان همچنین پیشتر به CNN گفته بودند که تجهیزات و نیروهای مستقرشده برای یک حمله تمامعیار کافی نیست.
با این حال، هنگامی که اوایل این ماه از ترامپ پرسیده شد آیا ممکن است آمریکا وارد جنگ با ونزوئلا شود، او پاسخ مبهمی داد: «بعید میدانم. فکر نمیکنم.»