ترامپ به سرطان بدخیم مبتلا شد

به گزارش سایت خبری مدارا: ایسنا نوشت: دنیز فردی، پژوهشگر و روانشناس و عضو هیات تحریریه نشریه پژوهشکده علوم بهداشتی در گزارشی، سخنرانی اخیر رئیس جمهور آمریکا را بررسی کرده و آورده است: سخنرانی اخیر دونالد ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل بیش از آنکه صرفاً یک موضع‌گیری سیاسی باشد، آینه‌ای از روان او و ساختار شخصیتی‌اش بود. روانشناسان این نوع شخصیت را در طبقه‌ای ویژه و پرخطر می‌گذارند. خودشیفته بدخیم، ترکیبی از خودشیفتگی افراطی بدبینی شدید و بی رحمی در رسیدن به اهداف این ترکیب رفتاری نه تنها در سخنرانی اخیر، بلکه در کل فعالیتهای سیاسی او بارها مشاهده شده است.

همزمان ترامپ با ویژگی‌های سایکوپاتیک خود بر لزوم قدرت نمایی بدون عقب نشینی” تأکید کرد. سابقه او نشان می‌دهد که برای رسیدن به اهدافش از تهدید به جنگ با اقدامات پر خطر سیاسی ابایی ندارد؛ از تهدید نابودی کامل کره شمالی گرفته تا دستور ترور قاسم سلیمانی که جهان را تا آستانه جنگ کشاند و خروج ناگهانی از توافق‌های بین المللی بدون توجه به پیامدهای انسانی و سیاسی. این بی‌پروایی، نشانه بارز سایکوپاتی است؛ فقدان همدلی بی اعتنایی به پیامدها و تمرکز صرف بر پیروزی شخصی.

یکی از محورهای پنهان در روان او عطش بی پایان برای تحسین و ستایش جهانی است. علاقه او به جایزه صلح نوبل نمونه روشن این نیاز است. برای فرد خودشیفته نادیده گرفته شدن در سطح جهانی یک ضربه عمیق است و واکنش معمول او سرزنش دیگران و حمله به نهادهای بین المللی است. در سخنرانی اخیر نیز، لحن او نسبت به جامعه جهانی ترکیبی از طلبکاری و سرزنش بود که نمونه بارز خشم خودشیفته است؛ واکنشی به خدشه دار شدن تصویر بزرگمنشانه خود.

سخنرانی ترامپ در سازمان ملل بیش از آنکه یک متن دیپلماتیک باشد یک نمایش روانشناسی بود؛ نمایشی از مردی که در آیینه خودشیفتگی بدخیم دیده می‌شود؛ منجی خودخوانده دشمن تراش دائمی و سیاستمداری که برای پیروزی حتی شعله جنگ را بی پروا می‌افروزد. این ترکیب شاید برای هواداران داخلی هیجان انگیز باشد؛ اما برای جهان یادآور خطری است که رهبران با شخصیتهای خودشیفته بدخیم می‌توانند ایجاد کنند؛ تصمیم هایی که می‌توانند تاریخ را نه از سر خرد جمعی بلکه از دل عطش قدرت سوءظن و بی‌پروایی تغییر دهند.