خوزستان، قلب انرژی ایران، امروز گرفتار تناقضی تلخ است: استانی که نفت، گاز و برق کشور از آن تأمین میشود، خود هر ساله در فصلهای اوج مصرف، شاهد خاموشی صنایع و توقف تولید است. شرکت برق استان به جای ارائه راهکارهای پایدار، سادهترین و پرهزینهترین مسیر را برگزیده است؛ یعنی خاموش کردن صنایع مادر و تعطیل کردن موتور اشتغال. نتیجه این نوع مدیریت برق در استان روشن است: زیانهای میلیاردی، افت صادرات، تهدید معیشت هزاران خانواده و فرسایش اعتماد عمومی.
این چرخه معیوب نشان میدهد که مشکل خوزستان صرفاً کمبود انرژی نیست، بلکه ضعف در سیاستگذاری و مدیریت است. اگر هر ساله با آغاز گرما یا سرما، صنعت قربانی شود، دیگر نمیتوان این وضعیت را «مدیریت مصرف» نامید؛ بلکه باید آن را نشانه آشکار ناتوانی مدیریتی دانست. خاموشی صنایع در کوتاه مدت و بلندمدت به بیکاری، رکود و کاهش درآمد ارزی منجر میشود و همان خانوارها بار سنگینتری از مشکلات اقتصادی را بر دوش خواهند کشید.
نمایندگان خوزستان در مجلس در برابر این وضعیت مسئولیتی سنگین دارند. مردم انتظار دارند نمایندگان با مدیریت استانی برق که برق خاموشی صنایع پیشقدم شده و مسئولان وزارت نیرو برخورد کنند و از حقوق مردم استان دفاع کنند. مطالبه روشن جامعه این است که چراغ تولید و اشتغال در استان کور نشود و مسئولان ضمن مطالبه حق انرژی خوزستان و جلوگیری از تداوم قطعی برق، در میان مدت، با جدیت به سراغ ریشههای ناترازی بروید: توسعه نیروگاههای جدید، سرمایهگذاری در انرژیهای تجدیدپذیر، مدیریت هوشمند مصرف و شفافسازی در برابر ناکارآمدیها. اینها تصمیمهایی است که سالها روی کاغذ مانده و به مرحله اجرا نرسیده است و امروز اقتصاد و معیشت خوزستانی ها نباید تاوان آن را پس بدهد.
آزمون واقعی نمایندگان خوزستان اینجاست. اگر قرار است نقش مجلس در زندگی مردم ملموس شود، هیچ مسئلهای به اندازه «امنیت انرژی صنعت» نمیتواند معیار قضاوت باشد. خوزستان سزاوار آن نیست که در سرزمین انرژی، چراغ تولید و اشتغال خاموش بماند. وقت آن رسیده است که سیاستهای مقطعی جای خود را به تصمیمات بنیادین بدهد؛ تصمیماتی که صنعت را از چرخه خاموشی نجات دهد و به جوانان این استان امید بازگرداند.