به گزارش سایت خبری مدارا: انتخاب نوشت: بحرانهای محیط زیستی در ایران آنقدر زیاد شده که در پیوند با یکدیگر قرار گرفتهاند. در یک روز هم با آلودگی هوا و هم با کمبود آب و گرد و خاک مواجهیم که فرار از دست هرکدام، نیازمند دردسر و هزینه بسیاری است. در این بین دولت تنها ابراز نگرانی میکند و از مردم در خواست کم مصرف کردن دارد در حالیکه طبق گفته کارشناسان محیط زیست، دولت توانایی حل مشکل آب را در مدت زمان نسبتاً کوتاهی دارد اما انگیزه و خرد کافی در طرحهای حوزه آب جریان ندارد.
محمد درویش، فعال محیط زیست، درباره بحران کمبود آب در تهران و دیگر کلانشهرها گفت: یکی از مهمترین اولویتهای ما در کلانشهرها، بحث بازچرخانی آب است. که ۱.۲ میلیارد مترمکعب نیاز شرب و بهداشت است، به اندازه یک دهم هم بازچرخانی نداریم. این در حالیست که تهران از معدود شهرهای ایران است که نسبتاً شبکه فاضلاب کاملی دارد و بخش بزرگی از فاضلاب شهری تهران جمع اوری میشود اما به بخش کشاورزی میفروشند. این آب در چرخه استفاده شهری حتی برای مصارف فضای سبز و کارهای ساختمانی استفاده نمیکنند. اگر بازچرخانی انجام میشد و سرمایهگذاری روی تصفیه خانهها انجام میدادیم، وضعیت این چنین نبود. الان آب شور خلیج فارس را به آب شرب تبدیل میکنند. حتی یکی از هم وطنان ما در آفریقا این کار را برای شهروندان آفریقایی انجام میدهد. فاضلاب که آب شیرین است و هزینه تصفیه آن یک پنجم شیرینسازی آب دریای عمان است، چرا انجام نمیدهند؟ کسب و کارهایی که منفعتشان در انتقال آب و فروش لوله، سد و … است، بهانههایی برای این کار داشته باشند. ما کار خردمندانه را انجام نمیدهیم و مملکت را درگیر بحرانی میکنیم که اصلاً نباید درگیر آن میشدیم.
او افزود: الان کسی سؤال نمیکند که این ۱.۲ میلیارد مترمکعب در تهران و ۵۰۰ میلیون مترمکعب در اصفهان و در مشهد کجا میرود؟ در مشهد با آب فاضلاب زمینهای کشاورزی را آبیاری میکنند و مردم را درگیر سرطان میکنند، بعد میخواهند طرح انتقال آب هم انجام میدهند. وقتی در وین ۱۸ بار آب را تصفیه میکنند، چرا ما آب را از بین میبریم؟ چرا شما کنار یزد یک دریاچه از فاضلاب درست کردید اما آن را تصفیه نمیکنید که این همه تنش با اصفهان و خوزستان ایجاد نشود؟
وی در رابطه با هدررفت آب در مسیر انتقال بیان کرد: با این وضعیت بارندگی و سدها ما سال سختی را خواهیم داشت. به راحتی میتوان در کمتر از یکسال، تمام این مشکلات را حل کرد. دولت باید فرسودگی شبکه لولههای شهری را ترمیم کند. خود دولت میگوید ۳۰ درصد آب در شبکه شهری دست مصرفکننده نمیرسد. یا توسط برخی از مشترکین دزدیده میشود یا در شبکه فرسوده رها میشود. دولت باید این مشترکین را جریمه کند تا موجه شوند ارادهای وجود دارد. چرا عدهای در این کشور نباید پول آب بدهند؟ ۵۰ سال است که این مسأله ادامه دارد. این رقم ۳۰ درصد، یعنی ۳.۵ میلیارد مترمکعب آب رها میشود. دولت باید بین آب بهداشتی و آب شرب تفکیک قائل شود. به جای اینکه دوباره طرح انتقال آب جدیدی ایجاد کنند، باید به صاحبان خانههایی که کولر خانههایشان را عوض کردند وام و امتیاز دهید، به خانههایی که از شیر کم مصرف استفاده میکنند هم حمایت کنید تا مردم انگیزه صرفهجویی داشته باشند.
این کارشناس محیط زیست درباره لزوم انتقال پایتخت به جنوب گفت: الان تهران ۱۰ میلیون جمعیت ثابت دارد که حداکثر میتواند به ۳ میلیون نفر سرویس دهد. طبیعی است که تهران این توان را ندارد. تهران ۷ هزار نفر شهروند خود را بر اثر آلودگی هوا میکشد. بدترین ترافیک جهان متعلق به تهران است. میزان هدررفت شهروندان در تهران ۱۱ برابر لس آنجلس است که بدترین کارنامه ترافیک را در میان توسعه یافتهها دارد. نباید کاری کنیم که فرد میخواهد به دانشگاه و بیمارستان با کیفیت برود، حتماً به سوی تهران بیاید. در سواحل دریای عمان و خلیج فارس این امکان وجود دارد که شهرهای توسعه یافته ایجاد شوند. در آنجا با تکنیکهای روز میتوانیم آب را شیرین کنیم و به کمک متخصصان داخلی مثل حامد بهشتی، آب شیرین برای مردم تأمین کنیم و شهرهایی جذابتر از دبی و ابوظبی ایجاد کنیم. بخشی از مراکز سیاسی و دولتی را به آن شهرها منتقل کنیم. این کار در دنیا سابقه دارد و بسیاری از کشورها، پایتختهایشان را عوض کردند. اندونزی در حال حاضر تعویض پایتخت خود است.
درویش درباره رشد اشعه فرابنفش و ایجاد خطر برای شهروندان گفت: پدیده اشعه فرابنفش یک پدیده واقعی است. در استرالیا به شدت سرطان پوست افزایش پیدا کرده است. عوارض تکنولوژی و آلایندههای شیمیایی در جو باعث این شرایط شده است.باید مراقب باشیم که وقتی هوا به شدت گرم میشود و تفاوت دمای شب و روز افزایش پیدا میکند، شرایط زیستن دشوارتر میشود و در این شرایط هموطنان باید کمتر از منزل بیرون بیایند.