به گزارش سایت خبری مدارا: روزنامه خراسان در یادداشتی با عنوان «صفرسازی؛ از نفت تا اورانیوم!» نوشت: «بعد از طرح و پیگیری سیاست صفرسازی صادرات نفت ایران و تشدید آن در هفتههای اخیر از طریق توسعه دامنه تحریمها، امروز صفرسازی غنیسازی اورانیوم در ایران مطرح میشود. پیوند معناداری هم میان هر دو وجود دارد؛ در واقع صفرسازی صادرات نفت ابزار و صفرسازی غنیسازی اورانیوم هدف و تالی آن است که آمریکا دنبال میکند.»
این روزنامه اصولگرا در ادامه نوشت: «ظاهرا تفسیر ایران از پافشاری طرف آمریکایی به ویژه ویتکاف بر ضرورت منع ایران از هر گونه غنیسازی در داخل این است که این موضع «اعلامی» و با هدف مهار فشار گروههای ذینفوذ است؛ اما به نظر میرسد مسئله فراتر از آن باشد. البته این در حالی است که بنا به منابعی، آمریکا در دور اول و دوم مذاکرات به نوعی با اصل غنیسازی اورانیوم کنار آمده بود؛ حتی خود ویتکاف هم یک بار در اظهارنظری رسانهای به آن تصریح کرد.
احتمالا پافشاری آمریکا بر صفر کردن غنیسازی در ایران آن هم از زبان ویتکاف اولا محصول جمعبندی دولت ترامپ در رسیدن به دستور کار مذاکراتی مشخص دست کم در وضعیت فعلی بعد از چند دور مذاکره و اتخاذ مواضع متناقض در این خصوص باشد. البته این نافی آن هم نیست که انگیزهها و اهداف دیگری نیز در کار باشد؛ از جمله همان تلاش برای مهار مخالفان دیپلماسی و توافق با ایران. اما پافشاری بر این مسئله با این غلظت بعید است که صرفا با آن هدف باشد.»
یادداشت نویس «خراسان» با اشاره به اینکه «ترامپ دیگر آن شتاب اولیه برای توافق را ندارد که قبل از شروع مذاکرات و در اثنای دو دور اول و دوم آن از خود نشان داد» نوشت: «این احتمال وجود دارد که او و تیم مذاکراتیاش به این جمعبندی رسیده باشند که این شتاب میتواند به زیان دستیابی به یک توافق مطلوب و حداکثری تمام شود. سخنان اخیر ترامپ در عربستان درباره وضعیت داخلی ایران و بیان جزئیاتی که در نوع خود بیسابقه بود، احتمالا مولود این باور او هم باشد که با تشدید فشارها و تحریمها و سپس فعالسازی مکانیسم ماشه از جانب اروپا، میتوان ایران را در وضعیت بدتری در آینده قرار داد تا محملی بهتر برای امتیازگیری در مسائل کلان فراهم شود.»
این روزنامه اصولگرا در پایان نوشت: «بر کسی پوشیده نیست که تصمیمگیر اصلی خود ترامپ است که ناپایداری در مواضع بخشی از رویکرد اوست؛ از این رو باید دید که پافشاری بر صفرسازی غنیسازی اورانیوم یک تاکتیک مذاکراتی برای گرفتن حداکثر امتیاز ممکن است یا هدفی راهبردی و تغییرناپذیر. هر دو حالت هم معنا و مفهوم و تاثیر خاص خود بر مذاکرات و آینده آن را دارد. در کل میتوان انتظار داشت که دور بعدی مذاکرات نیز مانند دور چهارم تنشی باشد و بعید هم نیست که در آینده شاهد وقفهای در مذاکرات باشیم.»