مازوت‌سوزی نیروگاه منتظری به دلیل تعمیرات شبکه گاز و مقطعی است

به گزارش سایت خبری مدارا؛ داوود قاسمی اظهار کرد: استفاده از مازوت در نیروگاه منتظری کاملاً مقطعی بوده و به دلیل تعمیرات شبکه گاز انجام شده است.

به نوشته مهر؛ وی ادامه داد: قرار بود برای حدود چهار تا پنج روز تعمیراتی روی شبکه گاز انجام شود که در این مدت، تأمین گاز شهرک انرژی، شامل پالایشگاه، ال‌ای‌بی و نیروگاه، قطع می‌شد.

سخنگوی صنعت برق استان اصفهان با اشاره به اینکه سوخت اصلی نیروگاه شهید منتظری گاز اما سوخت دوم آن مازوت است، خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه این نیروگاه روزانه ۱۵۰۰ مگاوات برق تولید می‌کند و توقف فعالیت آن می‌تواند تولید برق کشور را با چالش مواجه کند، در این بازه زمانی کوتاه مجبور به استفاده محدود و مقطعی از مازوت شده است.

قاسمی تأکید کرد: استفاده از مازوت از یک تا دو روز پیش آغاز شده و تا حدود یک هفته ادامه خواهد داشت.

وی اضافه کرد: پس از اتمام تعمیرات شبکه گاز، نیروگاه مجدد به استفاده از گاز بازمی‌گردد و این وضعیت ادامه‌دار نخواهد بود.

سخنگوی صنعت برق استان اصفهان همچنین به اهمیت ذخیره‌سازی سوخت برای فصول سرد سال اشاره کرد و گفت: در حال حاضر، نیروگاه‌های کشور باید برنامه‌ریزی برای ذخیره‌سازی سوخت‌هایی مانند گازوئیل و مازوت را آغاز کنند تا در پاییز و زمستان که مصرف گاز به سمت مصارف خانگی سوق پیدا می‌کند، با کمبود مواجه نشوند.

قاسمی افزود: هرچه بتوانیم در حال حاضر از گاز به عنوان سوخت اصلی استفاده کنیم، امکان ذخیره‌سازی بیشتر برای فصول سرد فراهم می‌شود و این به نفع تأمین پایدار انرژی کشور خواهد بود.

نیروگاه شهید منتظری، واقع در ۱۵ کیلومتری شمال شهر اصفهان، یکی از بزرگ‌ترین نیروگاه‌های حرارتی کشور است که در سال ۱۳۶۳ به بهره‌برداری رسید. این نیروگاه با ظرفیت تولید ۱۲۸۰ مگاوات، شامل هشت واحد بخاری ۱۶۰ مگاواتی است و نقش مهمی در تأمین برق منطقه مرکزی کشور دارد.

این نیروگاه از گاز طبیعی به‌عنوان سوخت اصلی استفاده می‌کند اما در شرایط کمبود گاز به‌ویژه در فصول سرد سال، به سوخت مازوت روی می‌آورد که به دلیل آلایندگی بالا، همواره مورد انتقاد فعالان محیط‌زیست و شهروندان بوده است.

استفاده از مازوت به دلیل گوگرد بالا و آلاینده‌های ناشی از احتراق آن، اثرات مخربی بر محیط‌زیست و سلامت عمومی دارد. انتشار گازهای سمی مانند دی‌اکسید گوگرد (SO₂) و ذرات معلق (PM) منجر به تشدید آلودگی هوا، افزایش بیماری‌های تنفسی و قلبی و آسیب به اکوسیستم‌های طبیعی می‌شود.