کد خبر : 226435
انتشار : ۱۴۰۱/۱۱/۰۳ - 14:02
دسته‌بندی : فرهنگی
چاپ

ابوالحسن مختاباد درگذشت

عبدالحسین مختاباد درگذشتِ ابوالحسن مختاباد برادرش را تأیید کرد و دلیلش را سکته قلبی عنوان کرد.

ابوالحسن مختاباد درگذشت

به گزارش سایت خبری مدارا؛ ابوالحسن مختاباد منتقد، پژوهشگر موسیقی و از روزنامه‌نگاران پیشکسوت و سرشناس حوزه تخصصی موسیقی درگذشت.

عبدالحسین مختاباد خواننده شناخته شده کشورمان ضمن تایید این خبر دلیل درگذشت برادرش را سکته قلبی عنوان کرد.

سید ابوالحسن مختاباد (متولد ۲۲ دی ۱۳۴۸ در امره) نویسنده، منتقد، پژوهشگر موسیقی و روزنامه‌نگار ایرانی است. او همچنین، برادر عبدالحسین مختاباد خواننده شناخته شده موسیقی ایرانی است.

مختاباد در تابستان سال ۱۳۷۲ به کار در نشریه مشغول شد. بهمن همان سال با کار در بولتن جشنواره تئاتر فجر، کار حرفه‌ای خود را آغاز کرد و سپس در بهار سال ۱۳۷۳، به عنوان عضو تحریریه روزنامه همشهری وارد این روزنامه شد و تا همین اواخر با این روزنامه و تعداد دیگری از رسانه‌ها همکاری داشت.

مختاباد فعالیت صنفی در حوزه موسیقی را با انتخاب به عنوان بازرس کانون پژوهشگران خانه موسیقی در سال ۸۱ آغاز کرد و سپس در کنار سردبیری نشریه خبری این نهاد، در دوره‌های بعد به عنوان عضو (۱۳۸۳–۱۳۸۵)، نایب رئیس (۱۳۸۵–۱۳۸۷) و رئیس هیئت مدیره (۱۳۸۷–۱۳۸۹) این کانون انتخاب شد.

او همچنین دو دوره متوالی از سوی مجمع عمومی خانه موسیقی به عنوان بازرس اصلی این نهاد صنفی انتخاب شد و نیز نهادینه کردن و برگزاری چند دوره کتاب و آلبوم سال خانه موسیقی از ابتکارات صنفی او به‌شمار می‌رود.

او موسیقی را با یادگیری آواز در سال‌های اولیه دهه هفتاد نزد کریم صالح عظیمی آغاز کرد و در ادامه مدتی نزد سید نورالدین رضوی سروستانی ردیف آموخت و نیز شیوه آوازی طاهرزاده به روایت نورعلی خان برومند را نیز نزد حمیدرضا نوربخش فرا گرفت.

ضمن آنکه چند مدتی هم نزد کمال‌الدین عباسی ردیف آوازی را فرا گرفت. در این مدت آموزه‌های آوازی و صداسازی را با برادرش سید عبدالحسین مختاباد استمرار داد و سلفژ و تئوری موسیقی را نزد محسن الهامیان و نواختن سه تار را هم برای مدتی کوتاه نزد حمید سکوتی، رضا موسوی‌زاده، پیمان سلطانی و بهداد بابایی آموخت.

او سال‌ها است در خارج از کشور زندگی می‌کرد.

اخبار مرتبط:
احمد مسجد جامعی: بهرام بیضایی ایران را می شناخت
احمد مسجد جامعی: بهرام بیضایی ایران را می شناخت

آقای بیضایی با آنکه در سال‌های اخیر به اضطرار به خارج‌نشینی روی آورد، اما می‌توان او را از ایرانی‌ترین هنرمند این سرزمین دانست. او تنها یک هنرمند نبود؛ چه به‌دلیل وجه پژوهشی، چه تدریس، چه ترجمه، اطلاق متفکر به او سزاوارتر است. وجه برجسته آثار نمایشی او چه در تئاتر، چه در سینما و حتی در نوشتار، عمق نگرش متفاوت‌اش به مسائل است و تسلط توأمان‌اش به ادبیات، تاریخ و فرهنگ به‌گونه‌ای است که موضوع در دستان او همچون موم ورز می‌خورد، شکل می‌گرفت و به‌نفع اندیشه‌اش مصادره می‌شد.

جعفر پناهی، کارگردان: سینمای ایران به بهرام بیضایی بدهکار است؛ نه فقط برای آثار او، بلکه برای شرافتی که به اندیشه و هنر بخشید
جعفر پناهی، کارگردان: سینمای ایران به بهرام بیضایی بدهکار است؛ نه فقط برای آثار او، بلکه برای شرافتی که به اندیشه و هنر بخشید

جعفر پناهی، کارگردان سینما در واکنش به درگذشت بهرام بیضایی نوشت: سینمای ایران به او بدهکار است؛ نه فقط برای آثارش، بلکه برای شرافتی که به اندیشه و هنر بخشید. او رفت، اما آنچه ساخت و کاشت، در تصویر، در کلمه و در وجدان ما زنده مانده است.

چرا بهرام بیضایی از ایران رفت؟ چرا هرگز دیگر بازنگشت؟
چرا بهرام بیضایی از ایران رفت؟ چرا هرگز دیگر بازنگشت؟

علی رغم این که هم اهالی سینما بار‌ها از جالی خالی بیضایی در ایران گفته بودند و خود او نیز مکررا بر هویت ایرانی خود تایید داشت و از مسئولیت سنگین ایرانی بودن می‌گفت، اما بعد از رفتن به آمریکا و آغاز تدریس در استنفورد هرگز به ایران بازنگشت.

ارسال دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلیه حقوق محفوظ است