کد خبر : 197917
انتشار : ۱۴۰۱/۰۵/۲۵ - 20:36
دسته‌بندی : فرهنگی
چاپ

بابک برزویه درگذشت

بابک برزویه، هنرمند عکاس در حوزه عکاسی مطبوعاتی و سینما امروز ـ سه‌شنبه ـ ۲۵ مرداد ماه ـ از دنیا رفت.

بابک برزویه درگذشت

به گزارش سایت خبری مدارا؛ بابک برزویه از عکاسانی است که نه تنها در حوزه سینما بلکه در حوزه عکاسی مطبوعاتی و همکاری با رسانه‌های مختلف از جمله خبرگزاری‌ها کارنامه پُر باری دارد. خبر به کما رفتن این هنرمند در تاریخ هشتم دی ماه ۱۴۰۰ منتشر شد.

کمال‌الدین شاهرخ، عضو هیات مدیره انجمن صنفی سراسری عکاسان ایران در متنی پیش‌تر جزییاتی از آخرین وضعیت جسمی این هنرمند را چنین بیان کرده بود: «خونریزی در ناحیه مرکزی مغز بخش هیپوتالاموس باعث شده هوشیاری در ایشان از بین برود و امکان جراحی با ریسک فراوانی همراه باشد و موجب بروز صدمات بیشتری شود.»

امروز اما مهدی نورعلیشاهی، روابط عمومی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با انتشار متنی در اینستاگرام از درگذشت این هنرمند خبر داد.

همچنین حیدر رضایی که عکاس و از دوستان این هنرمند محسوب می‌شود، خبر درگذشت او را تأیید کرده است. این هنرمند در گفت‌وگویی با ایسنا می‌گوید: «بابک برزویه امروز ظهر از دنیا رفتند و خانواده‌شان هنوز در شوک هستند.»

در نهایت خانواده برزویه هم با تایید این خبر نوشتند:

«با کمال تاسف به عرض می‌رساند بابک برزویه‌ی عزیزمان پس از چندین ماه مبارزه تسلیم تقدیر الهی شد.
متعاقبا زمان و مکان مراسم خاکسپاری از طرف خانواده اطلاع رسانی خواهد شد.

از طرف خانواده‌ی برزویه»

بابک برزویه که پدرش فرزین برزویه ـ از جراحان برجسته مغز در کشور است، پیش از اینکه در زمستان سال گذشته به کما برود، در پاییز ۹۶ هم دچار عارضه مغزی شده بود.

وی در عکاسی سینما همکاری با کارگردان‌های همچون: رسول ملاقلی پور، احمدرضا درویش، مسعود کیمیایی و پوران درخشنده را در کارنامه خود دارد.

برزویه سال ۱۳۷۵ برنده دیپلم و سیمرغ بلورین بهترین عکاس فیلم برای عکاسی فیلم «سفر به چزابه» ساخته رسول ملاقلی پور شد. وی با عکاسی بیش از ۱۰ مجموعه تلویزیونی، ۳۵ فیلم سینمایی بلند و کوتاه و بیش از ۲۰۰ تئاتر داخلی یکی از فعال‌ترین عکاسان هنری ایران محسوب می شود.

اخبار مرتبط:
احمد مسجد جامعی: بهرام بیضایی ایران را می شناخت
احمد مسجد جامعی: بهرام بیضایی ایران را می شناخت

آقای بیضایی با آنکه در سال‌های اخیر به اضطرار به خارج‌نشینی روی آورد، اما می‌توان او را از ایرانی‌ترین هنرمند این سرزمین دانست. او تنها یک هنرمند نبود؛ چه به‌دلیل وجه پژوهشی، چه تدریس، چه ترجمه، اطلاق متفکر به او سزاوارتر است. وجه برجسته آثار نمایشی او چه در تئاتر، چه در سینما و حتی در نوشتار، عمق نگرش متفاوت‌اش به مسائل است و تسلط توأمان‌اش به ادبیات، تاریخ و فرهنگ به‌گونه‌ای است که موضوع در دستان او همچون موم ورز می‌خورد، شکل می‌گرفت و به‌نفع اندیشه‌اش مصادره می‌شد.

جعفر پناهی، کارگردان: سینمای ایران به بهرام بیضایی بدهکار است؛ نه فقط برای آثار او، بلکه برای شرافتی که به اندیشه و هنر بخشید
جعفر پناهی، کارگردان: سینمای ایران به بهرام بیضایی بدهکار است؛ نه فقط برای آثار او، بلکه برای شرافتی که به اندیشه و هنر بخشید

جعفر پناهی، کارگردان سینما در واکنش به درگذشت بهرام بیضایی نوشت: سینمای ایران به او بدهکار است؛ نه فقط برای آثارش، بلکه برای شرافتی که به اندیشه و هنر بخشید. او رفت، اما آنچه ساخت و کاشت، در تصویر، در کلمه و در وجدان ما زنده مانده است.

چرا بهرام بیضایی از ایران رفت؟ چرا هرگز دیگر بازنگشت؟
چرا بهرام بیضایی از ایران رفت؟ چرا هرگز دیگر بازنگشت؟

علی رغم این که هم اهالی سینما بار‌ها از جالی خالی بیضایی در ایران گفته بودند و خود او نیز مکررا بر هویت ایرانی خود تایید داشت و از مسئولیت سنگین ایرانی بودن می‌گفت، اما بعد از رفتن به آمریکا و آغاز تدریس در استنفورد هرگز به ایران بازنگشت.

ارسال دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلیه حقوق محفوظ است