به گزارش سایت خبری مدآرا؛ در این جلسه آقای نخستوزیر [محمدعلی رجایی]، آقای مهندس میرحسین موسوی را به عنوان وزیر امور خارجه پیشنهاد کرد که مورد تصویب شورا قرار گرفت. میرحسین موسوی خامنهای در سال ۱۳۲۰ در خامنه قصبه نزدیک تبریز متولد شد. وی پس از طی دوران دبیرستان وارد دانشگاه ملی گردید و در رشته معماری و شهرسازی درجه مهندسی گرفت. مهندس موسوی طی تحصیل در دانشگاه همراه چند تن از دوستان خود اولین انجمن اسلامی دانشگاه ملی را پایهگذاری کرد و بعد از اتمام دانشگاه شرکت سمرقند را که در حقیقت پوششی برای مبارزه با رژیم سابق محسوب میشد با همان دوستان تاسیس کرد. در اوایل سال ۱۳۵۲ تمام افراد این شرکت در یورش ساواک دستگیر شدند که بعد از مدتی به علت فقدان مدارک همه اعضا به جز شهید حسن آلادپوش و آقای عبدالعلی بازرگان آزاد شدند. از سال ۱۳۵۳ به تدریس در دانشگاه ملی پرداخت و در سال ۱۳۵۵ با چند تن از برادران مسلمان جنبش مسلمانان ایران را پایهگذاری کرد. مهندس موسوی خامنهای بعد از پیروزی انقلاب به عضویت شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی درآمد و با همکاری عدهای از یاران خود روزنامه حزب جمهوری اسلامی ارگان حزب جمهوری اسلامی را پایهگذاری کرد و مدیرمسئول و سردبیر این روزنامه شد. موسوی در فاصله اردیبهشت ۱۳۵۸ تا استعفای دولت موقت در شورای انقلاب عضویت داشت. لازم به یادآوری است که با انتخاب مهندس موسوی به سمت وزیر خارجه این وزارتخانه پس از ۹ ماه بلاتکلیفی صاحب وزیر شد.
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در رابطه با چالشهای موجود در گفتمان «وفاق ملی» دولت چهاردهم گفت: اساساً مسئله وفاق، فاقد تئوری مستدل و روشن در جهان است و بدیهی است که راهبردی که پشت آن تئوری وجود نداشته باشد، محکوم به شکست و ناکارآمدی است. پزشکیان به اسم وفاق، از رقبای اصلاحطلبان استفاده کرد و از رقبای خود بهره برد. این افراد ناکارآمد هستند؛ میانمایهاند، فرصتطلباند و از درون دولت به دنبال ایجاد مانع هستند. به همین دلیل نیز هرگز حاضر نشدند در این یک سال از دولت دفاع کنند.
آیا توافقی در راه است؟ احتمال چنین چیزی پایین است. تفکر جادویی برای ایجاد یک پیشرفت واقعی کافی نیست، بهویژه وقتی طرفین سابقهٔ طولانیِ خصومت آمریکا و ایران را دارند.