اظهارات آقایان ظریف و عراقچی، بیشتر از آنکه نشاندهنده طلبهکاری ایران در برجام و نمایش اقدام متقابل باشد، به دلجویی از اروپا و ارائه تضمین مبنی بر ماندن ایران در برجام شباهت دارد! این قبیل اظهارات تأمل برانگیز، ارسال پالس ضعف به طرف مقابل است.
به گزارش سایت خبری مدآرا، روزنامه کیهان در واکنش به نشست خبری روز گذشته عباس عراقچی، بهروز کمالوندی و علی ربیعی نوشت: دولت پس از ۱۴ ماه از مرگ توافق هستهای، با پایان ضربالاجل ۶۰ روزه، صرفا با اعلام غنیسازی بالای ۳/۶۷ و مدت زمان ۶۰ روزه گام دوم، کاهش میلی متری تعهدات را کلید زد. این در حالی است که به دلیل خروج رسمی آمریکا از برجام و در ادامه خروج عملی اروپا از توافق هستهای، دلیلی برای ماندن ایران در برجام وجود ندارد و پاسخ لگد اروپا به جنازه برجام، خروج رسمی ایران از توافق هستهای است.
این روزنامه ادامه داد: معمولا اقدام متقابل بهگونهای انجام میشود که از بیشترین میزان تاثیرگذاری در رفتار طرف مقابل برخوردار باشد. بر همین اساس، فلسفه اقدام متقابل، منصرف کردن طرف مقابل از زیادهخواهیهای بیشتر و وادارکردن او به عقبنشینی است؛ اما متأسفانه باید گفت، اظهارات آقایان ظریف و عراقچی، بیشتر از آنکه نشاندهنده طلبهکاری ایران در برجام و نمایش اقدام متقابل باشد، به دلجویی از اروپا و ارائه تضمین مبنی بر ماندن ایران در برجام شباهت دارد! این قبیل اظهارات تأمل برانگیز، ارسال پالس ضعف به طرف مقابل است. اینکه قرار نیست ایران اقدام خاصی برای احقاق حقوق برجامی خود انجام دهد و در ۶۰ روزهای آینده با تعداد نامعلوم- که دقیقا بازی در پازل وقتکشی اروپاست- هر لحظه که اروپا برای اجرای تعهداتش قدمی بردارد، ایران به برجام بازمیگردد.لازم به ذکر است که عراقچی پیش از این نیز علیرغم نقض فاحش برجام توسط آمریکا و اروپا، در اظهارنظری تأمل برانگیز در توجیه عهدشکنی طرف مقابل گفته بود هنوز با نقض فاحش برجام فاصله داریم!
کاهش میلی متری تعهدات!
برجام از اولین روز اجرا- دی ۹۴- در دولت اوباما بهصورت فاحش نقض شد. نقض فاحش برجام در دولت ترامپ نیز ادامه یافت و در نهایت با خروج آمریکا از توافق هستهای- ۱۸ اردیبهشت ۹۷- مرگ برجام رسما اعلام شد.
در آن برهه دولت آقای روحانی واکنش متقابلی به عهدشکنی آمریکا انجام نداد و دولتمردان اعلام کردند که به اروپا فرصت میدهیم تا به احقاق حقوق برجامی ایران اقدام کند. یکسال از خروج آمریکا از برجام گذشت. اروپاییها در این مدت همزمان با وعدههای سرِخرمنِ برجامی- اسپیوی، اینستکس و…- درباره توان موشکی و قدرت منطقهای ایران با آمریکا همصدا شده و اظهارات گستاخانهای را اعلام کردند.
روزها گذشت و دولت در سالگرد خروج آمریکا از برجام، در واکنشی دیرهنگام به بیعملی طرف مقابل- با حداقل ۱۲ ماه تاخیر- ضربالاجل ۶۰ روزهای را اعلام کرد. اقدامی حداقلی که البته طرف مقابل را غافلگیر کرد. غافلگیری طرف مقابل از این جهت بود که- با توجه به رفتار برجامی دولت- مطمئن بودند که دولت آقای روحانی به هیچ عنوان کوچکترین واکنشی به عهدشکنیها نشان نمیدهد.
اما در نهایت، اروپا در مدت زمان ضربالاجل ۶۰ روزه نیز به هیچ عنوان به تعهدات برجامی خود عمل نکرد. ظریف صراحتا اعلام کرد که اروپا ۱۱ تعهد برجامی در قبال ایران دارد که در هیچ کدام از آنها اینستکس وجود ندارد.اروپا متعهد بود که در برجام ضمن لغو تحریم نفتی ایران و خرید نفت و پرداخت نقدی آن، مبادلات بانکی را نیز فراهم کرده و کالاهای تحریمی را نیز با ایران مبادله کند. اما به هیچ عنوان به تعهدات خود عمل نکرد. در حقیقت اروپا نیز سال گذشته پس از خروج آمریکا از برجام، رسما از این توافق خارج شد.دولت آقای روحانی پس از ۱۴ ماه از مرگ قطعی برجام، با پایان ضربالاجل ۶۰ روزه، صرفا با اعلام غنیسازی بالای ۳/۶۷ و مدت زمان ۶۰ روزه گام دوم، کاهش میلی متری تعهدات را کلید زد.این در حالی است که به دلیل خروج رسمی آمریکا از برجام و در ادامه خروج اروپا از توافق هستهای، دلیلی برای ماندن ایران در برجام وجود ندارد و پاسخ لگد اروپا به جنازه برجام، خروج رسمی ایران از توافق هستهای است.اروپایی که با سپری شدن ۴ سال از امضای برجام و همچنین ۱۴ماه از خروج آمریکا از برجام و همچنین اولتیماتوم ۶۰ روزه تعهدات خود را انجام نداده، در ۶۰ روزهای بعدی نیز اقدامی نخواهد کرد و این ضربالاجلهای تکراری صرفا بازی در پازل وقتکشی اروپا و شرطیسازی مردم و گره زدن اقتصاد به مواردی است که اختیار آن از دست خودمان خارج است.