آنچه که درباره آبله میمونی باید بدانید

به گزارش سایت خبری مدارا؛ دکتر سیدرضا بنی‌هاشمی واکسینولوژیست انستیتو رازی نوشت: آبله میمونی، یک عفونت ویروسی است که در درجه اول انسان و حیوانات را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این ویروس متعلق به گروهی از ویروس‌های طبقه‌بندی شده به عنوان “جنس Orthopoxvirus” است. این ویروس‌ها معمولاً باعث بیماری‌هایی شبیه به آبله می‌شوند که شامل بثورات با برآمدگی‌ها یا تاول‌های روی پوست است. برجستگی‌ها اغلب با مایع یا چرک پر می‌شوند و در نهایت می‌توانند پوسته شوند و بهبود پیدا کنند.
ویروس mpox از طریق تماس نزدیک با حیوان یا فرد آلوده به انسان منتقل می‌شود. انتقال از حیوان به انسان معمولاً از طریق نیش، خراش یا تماس مستقیم با خون، مایعات بدن یا زخم حیوان آلوده اتفاق می‌افتد.
انتقال انسان به انسان از طریق:
تماس مستقیم با ضایعات پوستی، مایعات بدن یا قطرات تنفسی فرد مبتلا.
تماس طولانی مدت چهره به چهره با فرد مبتلا.
دست زدن به اشیاء آلوده، مانند رختخواب یا لباس‌هایی که با مواد عفونی در تماس بوده‌اند، اگرچه این روش نادری از انتقال است.
این ویروس از طریق پوست شکسته، دستگاه تنفسی یا غشاهای مخاطی (شامل چشم، بینی و دهان) وارد بدن می‌شود.
علائم عبارتند از تب، سردرد، دردهای عضلانی و بثورات متمایز که می‌تواند روی صورت، دست‌ها، پاها و سایر قسمت‌های بدن ظاهر شود. بثورات در نهایت قبل از بهبودی، جوش‌ها و دلمه‌ها را تشکیل می‌دهند. پوسچول – که شبیه یک جوش بزرگ سفید یا زرد است – یک برآمدگی کوچک و برجسته روی پوست است که پر از چرک است.
به طور کلی، عفونت می‌تواند دو تا چهار هفته طول بکشد. ممکن است ۳ تا ۲۱ روز طول بکشد تا علائم پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر شود. با این حال، فرد می‌تواند یک تا چهار روز قبل از ظهور علائم بیماری را به دیگران منتقل کند.
Mpox را می‌توان با آزمایش نمونه‌ای از مایع پاک شده از بثورات شناسایی کرد.
روز چهارشنبه، WHO mpox را یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی با نگرانی بین‌المللی (PHEIC) اعلام کرد – بالاترین سطح هشدار آن به دلیل یافتن نوع جدیدی از mpox و گزارش موارد ابتلا برای اولین بار در چندین کشور، مانند کنیا و رواندا.
هفته گذشته، CDC آفریقا گزارش داد که mpox اکنون در حداقل ۱۳ کشور آفریقایی شناسایی شده است. در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، آژانس اعلام کرد موارد ابتلا ۱۶۰ درصد و مرگ و میرها ۱۹ درصد افزایش یافته است.
تاکنون بیش از ۹۶ درصد موارد در کنگو گزارش شده است، جایی که در اوایل سال جاری دانشمندان شکل جدیدی از این ویروس را پیدا کردند که علائم و ضایعات خفیف‌تری را در اندام تناسلی ایجاد می‌کند. این امر تشخیص را سخت‌تر می‌کند، به این معنی که ممکن است افراد بدون اینکه بدانند آلوده شده‌اند، آن را به دیگران منتقل کنند.
مواردی از شیوع نوع جدید کلاد I هنوز در خارج از آفریقا گزارش نشده است.
در حالی که موارد خفیف می‌توانند خود به خود برطرف شوند، هیچ درمان یا واکسن تایید شده‌ای به طور خاص برای mpox وجود ندارد.
داروی ضد ویروسی tecovirimat (TPOXX) که در اصل برای آبله بود، برای درمان mpox در حال مطالعه است.
سازمان غذا و داروی ایالات متحده همچنین JYNNEOS (همچنین به عنوان Imvamune یا Imvanex شناخته می‌شود)، یک واکسن آبله برای موارد شدید mpox در افراد ۱۸ سال و بالاتر را تایید کرده است.
واکسن؛
به علت اینکه این ویروس در پوست فعالیت دارد و این ویروس در آن ناحیه فعالیت دارد و ایمنی بایستی بیشتر در ناحیه پوست و مخاط فعال شود لذا نوع واکسیناسیون باید مانند آبله‌کوبی باشد، صرفاً نوع زنده ضعیف شده می‌تواند واکسن مورد تایید باشد و تزریق درون یا زیر جلدی انجام شود.

نیاز به واکسن صرفاً برای گروه‌هایی که در مناطق آلوده هستند مورد نیاز است. ساخت واکسن سخت نیست و فقط باید سویه زنده ضعیف شده آبله از سازمان بهداشت جهانی درخواست شود. اگر سویه در دسترس باشد، در موارد اضطراری می‌توان چند ماهه به واکسن رسید.
نظر من:
۱-افرادی که واکسن ابله را زده اند مطمئنا در مقابل نوع شدید بیماری مصون هستند ۲- در خصوص داشتن سویه واکسیناسیون آبله اقدامات لازم انجام شود.
در نهایت، به نظر من واکسن برای گروه‌های حساس و کادر درمان در مناطق آلوده مورد نیاز است و عموم مردم نیازی به زدن آن ندارند.
با تشکر