اما دریغ و هزار افسوس که حضرات مسئولان و محترمین تریبون‌دار کمتر به این مهم توجه دارند و مدام در چاه و چاله‌هایی می‌افتند که حریف سر راه کنده است. گستره فضای مجازی پر است از هنرنمایی معکوس برخی از مدیران که دقیقاً همان نتیجه‌ای را می‌دهد که حریف انتظار آن را می‌کشد.
همه ما می‌توانیم روزانه چندین و چند اظهار نظر با ربط و بی‌ربط از افراد را سیاهه کنیم که طومار بیگانگان را طولانی‌تر می‌کند. ببینیم در این ایام چه کسانی بیشتر صحبت می‌کنند و ما بازای سخنان‌شان در جامعه چیست؟ ببینیم گاه نیت خیر خود را با چه کلماتی بر زبان می‌آورند که نتیجه شر تولید می‌شود. ببینیم چطور بی‌توجه وارد مباحث می‌شوند و چیزهایی می‌گویند که دشمن قدار رسانه‌ای به طنز می‌گیرد؟
برای کسانی که در خانه اندیشه و ذهن، کسی دارند، همین یک حرف بس است که امروز به “نهضتِ سوادآموزی رسانه” نیاز داریم تا در جنگ ترکیبی و در گونه روایت، به راحتی شکار نشویم. هوشیار باشیم که حریف حرفه‌ای دارد از خود ما و گاف‌های کلامی ما، روایت واژگونه می‌سازد که نتیجه‌اش از پیش معلوم است. برخی‌ها را باید گفت تا به این سواد، مهارت نیافته‌اید، کمتر صحبت کنید. صحبت بدون سواد رسانه مثل نوشتنِ بی‌سواد است که قلم و کاغذ را به فنا می‌دهد، خود را خسته می‌کند و سوژه خنده دیگران می‌شود.
