اعتراض طبق قانون حق یک ملت است
بايد جلو افراد تندرو را گرفت. برخي از اين افراد و رسانه‌ها به ورزشکاران و نخبگان اين کشور توهين مي‌کنند . بايد فرهنگ جامعه را ساخت. بايد روي آموزش و پرورش کشور سرمايه گذاري کرد. بايد ريشه‌اي کار کرد. در اين مجال بايد به اين نکته توجه ويژه داشته باشيم. دغدغه بسياري از معترضان معيشت است. جواناني که تصور مي کنند آينده اي ندارند، براي به دست آوردن زندگي مناسب و رفاه دنبال مطالبه‌گري هستند. بايد به جوانان و نخبگان احترام گذاشت و جواب سوال‌هاي آنها را داد.
به گزارش سایت خبری مدارا؛ کامبیز مهدیزاده تحلیلگر مسائل سیاسی در یادداشتی در روزنامه آرمان ملی نوشت: متاسفانه هفته‌ها و روزهای تلخی را سپری می‌کنیم. اعتراض حق یک ملت است و از اغتشاش جداست. ما تا به امروز از ظرفیت‌های قانون اساسی به درستی بهره نگرفته‌ایم. باید مردم بیایند و به صورت مدنی و به دور از خشونت خواسته‌های خود را مطرح کنند. جوانی که تحصیل کرده و بیکار است طبیعی است به این وضع کاری خود معترض باشد. اما متاسفانه چون کرسی‌های آزاداندیشی در کشور وجود ندارد و محلی وجود ندارد که بالاخص جوانان صدای خود را به گوش مسئولان برسانند، جوانان احساس ناامیدی می‌کنند.
باید جلو افراد تندرو را گرفت. برخی از این افراد و رسانه‌ها به ورزشکاران و نخبگان این کشور توهین می‌کنند . باید فرهنگ جامعه را ساخت. باید روی آموزش و پرورش کشور سرمایه گذاری کرد. باید ریشه‌ای کار کرد. در این مجال باید به این نکته توجه ویژه داشته باشیم. دغدغه بسیاری از معترضان معیشت است. جوانانی که تصور می کنند آینده ای ندارند، برای به دست آوردن زندگی مناسب و رفاه دنبال مطالبه‌گری هستند. باید به جوانان و نخبگان احترام گذاشت و جواب سوال‌های آنها را داد.
دولت‌ها در هر دوره‌ای باید روش‌های خود را در مدیریت کشور به روزکنند. در آن سوی مرزهای کشور تفکراتی وجود دارند که به فکر تجزیه ایران هستند. آنهایی که تا دیروز پدرانشان خود به مردم ظلم کرده‌اند امروز آزادیخواه شده‌اند. آن هایی که پدرانشان پس از کودتای ۲۸ مرداد به وطن برگشتند و مصدق را که از جنس مردم بود زندانی کردند، امروز حرف از ملت می‌زنند آنهایی که در جنگ تحمیلی به خاک و ملت خود خیانت کردند امروز از دمکراسی دم می‌زنند.
امروز زمان صلح و دوستی است. باید با همفکری کشور را اداره کرد. افرادی که دنبال تک صدایی هستند چه هدفی را دنبال می‌کنند؟ امروز به جای حزب در کشور گروه‌های سیاسی چپ و راست شکل گرفته است و برخی صحبت از این می‌کنند که این برای دولت قبل است یا این چپی است یا راستی! پس جایگاه علم و کارآمدی کجاست؟ امروز عده‌ای فضای مجازی را علت حوادث اخیر و آسیب می‌دانند. مگر در زمان‌های گذشته فضای مجازی بود؟ اما مردم نارضایتی خود را به طریقی اعلام می‌کردند.
شکر خدا که امروز این دسترسی‌ها در کشور وجود دارد. باید با دیده فرصت به آن نگاه کرد نه تهدید. با بستن این فضا نارضایتی ایجاد می‌شود. باید به سوی رضایت اکثریت مردم پیش رفت.امروز از دولتی که می‌خواست یک میلیون مسکن در سال بسازد و در کشور یک میلیون شغل ایجاد کند، باید پرسید آن مسکن‌ها کجا هستند؟ نه تنها یک میلیون شغل ایجاد نشد بلکه با فیلتر شدن شبکه‌های اجتماعی ۱۰ میلیون کسب و کار در آستانه نابودی است.
باید ریشه‌ای مشکلات را بررسی کرد. باید مسئولین در کشور پاسخگوتر باشند. از یک سونگری باید فاصله گرفت. هیچکس به داد این سرزمین نخواهد رسید جز خودمان. دشمنان این سرزمین می‌خواهند ما به جای صحبت و به جای هم اندیشی روبه‌روی هم بایستیم. باید به حاکمیت قانون برگردیم. هیچ کس نباید فراتر از قانون باشد. باید به اصل ۱۷۷ عمل کنیم. باید به اخلاق برگردیم. متاسفانه در زمان آقای احمدی نژاد احترام به بزرگان نظام از بین رفت.
اردوکشی‌های خیابانی باب شد. تهمت و افترا و ادبیات کوچه و بازاری به سیاست ایران راه یافت و امروز آثار آن را ملاحظه می‌کنیم. امروز متاسفانه در نوع اعتراض با سقوط اخلاق مواجهیم .کندن تابلو و چراغ کار مردم نیست مردم ایران صلح طلب اند.باید آگاه بود که این عده که این کارها رو انجام می‌دهند از مردم نیستند. این کار مردم بزرگ ایران نیست. اعتراض مردم در کمال احترام و آرامش بوده و هست و تاریخ گواه آن است. باید با وحدت، توطئه دشمنان این سرزمین را خنثی کنیم و به خواسته‌های مردم بزرگ ایران احترام بگذاریم.
اخبار مرتبط:
