به گزارش سایت خبری مدارا؛ یک هفته پس از فروریختن ساختمان متروپل که به جان باختن چند ده نفر از شهروندان آبادانی انجامید و همزمان با ویرانی این ساختمان، کاخ آمال و آرزوهای جوانانی را که در این حادثه تلخ جان باختند، ویران کرد، هنوز روشن نیست عملیات آواربرداری این حادثه کی به پایان میرسد؛ همانطور که همچنان معلوم نیست آیا باز هم باید منتظر افزایش تعداد کشتهشدگان این حادثه تلخ باشیم یا بالاخره شمارش تعداد جانباختگان، همزمان با مراسم هفتم درگذشتگان، پایان مییابد. این اوضاع و شرایط که حالا یک هفتهایست فکر و ذهن ایرانیان را به خود معطوف کرده، به باور یک چهره سیاسی اصلاحطلب که سابقه حضور در مجلس و ریاست بر کمیسیون قضایی و حقوقی پارلمان را نیز برعهده دارد، آنگاه به موضوعی پیچیده تبدیل میشود که مردم بهطور طبیعی این اتفاق را در امتداد حوادث مشابه گذشته و وضعیت کلی کشور قرار داده و آن را در چارچوب یک کلیت داوری و ارزیابی میکنند.
ناصرقوامی که ریاست کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس ششم را برعهده داشت، در این رابطه می گوید: «پرسشهایی در این رابطه همچنان مطرح است و باید معلوم شود که اساساً چرا این ساختمان به این ترتیب ساخته شده است. همینطور باید روشن شود که آیا این ساختمان متعلق به همین آقای عبدالباقی بوده و او در ارتباط با تمامی مسائل این ساختمان مسئول است یا افراد یا حتی نهادهای دیگر ازجمله شهرداری آبادان یا بانکهای گوناگون نیز در این رابطه دخیل بوده و مسئولیت دارند.»
این چهره سیاسی با اشاره به نارضایتی عمومی جامعه نسبتبه عملکرد حاکمیت گفت: «به هر حال امروز مردم در آبادان، همچون شهروندان دیگر نقاط کشور نسبتبه اداره مملکت و چگونگی مدیریت مسائل گوناگون اعتراض دارند و طبیعتاً وقتی مسئلهای همچون ماجرای اخیر در آبادان رقم خورد، همین بیاعتمادی مردم به مسئولان کشور منجر به آن میشود که معترضان این مشکل را به وضعیت کلی اداره مملکت ارتباط داده و دست به اعتراض و تجمع میزنند.»
ناصر قوامی همچنین در باره چگونگی برخورد حاکمیت با معترضان، با بیان اینکه اطلاع دقیق مبتنیبر آمار و ارقام در این رابطه در اختیار ندارد، گفت: «آنچه مسلم است برخورد حاکمیت با مردم بهطور کل چندان معقول و منطقی نبوده و لازم است با مماشات و صبر و تحمل بیشتر با جامعه مواجهه شوند؛ بههرحال مردم امروز کنار مشکلات اساسی و فراوانی که همواره داشتند، دلآزاده و عزادار نیز هستند و لازم است با صبر و تحمل و بردباری بیشتر با آنان برخورد شود.»